228 / 545
227
TBB Dergisi 2017 (128)
Ebru CEYLAN
konutunun değerini tam olarak karşılayamaması, diğer mirasçılarla
sağ kalan eşin yakınlığı gösterilmektedir.
96
TMK. 652 hükmünün emredici bir hüküm mü yoksa tamamlayı-
cı bir hüküm mü olduğu konusu doktrinde tartışmalıdır. Türk-İsviçre
Hukukunda baskın görüş, bu hükmün emredici bir düzenleme olduğu
yönündedir.
97
Ancak aksi kanaatte olan görüş ise bu hükmün tamam-
layıcı olduğunu, bu nedenle miras bırakanın ölüme bağlı tasarrufu ile
paylaştırma kuralını koyabileceğini ve sağ kalan eşe aile konutu ve ev
eşyası tahsisi konusunda aksini kararlaştırabileceğini ileri sürmüştür.
98
Bu hükmün şartları gerçekleştiği takdirde, sağ kalan eş, mülkiyet
hakkını kullanıp diğer mirasçılardan en erken ölüm tarihinde, en geç
aile konutunun miras ortaklığınca elden çıkarılmasına kadar talep
edebilir.
99
Bu durumda ölenin diğer mirasçıları, sağ kalan eşin talebini
kabul edebilir veya etmezler. Mirasçıların, sağ kalan eşin bu talebini
kabul etmezlerse, dava açarak hakkına kavuşabilir. Aile konutunun
devri davası bir tapu iptali ve tescil davası niteliğinde, ev eşyası için ise
istihkak davası niteliği taşımaktadır.
100
SONUÇ
Yeni Türk Medeni Kanunu’nun en önemli yeniliklerinden biri olan
aile konutu ve ev eşyasıyla ilgili olarak ekonomik ve sosyal bakımdan
eşi koruyan düzenlemeler getirilmiştir. Bu düzenlemelerin yapılma-
sında gerek mukayeseli hukuktaki gelişmeler gerekse aile yaşamında
aile konutunun ve ev eşyasının taşıdığı maddi ve manevi önem etkili
olmuştur. Aile konutu, ekonomik ve sosyal bakımdan eşlerin ve ço-
cukların yaşamında mutlulukları için bir güvencedir.
Bir konutun “aile konutu” olarak kabul edilmesi için evlilik birli-
ğinin kurulmuş olması ve ailenin birlikte yaşadığı konutun bulunması
gereklidir. Bu konutun en önemli özelliği aile yaşamının yoğunlaştığı
bir konut olması ve fiilen sürekli kullanılıyor olmasıdır.
96
Örnekler için bkz. Nebioğlu Öner, s.232.
97
Dural/Öğüz/Gümüş, s. ; Nebioğlu Öner, s.242.
98
Faruk Acar, Miras Hukukunda Paylaşma Kuralı
MÜHFD
, 2006, S.1, s.156; Karlı,
s.900.
99
Nebioğlu Öner, s.217.
100
Kılıçoğlu, Aile Konutu, s.543.