Dergi 128

366

(Marksist Kuram Açısından) Kapitalist Düzende Ücret ve Kuramın Görüşlerinin ...

duğunu, birincisinin saatle ölçüleceğini, ikincisinin ise teraziyle ölçü-

leceğini belirtmektedir. Bu bağlamda Marx, ücretin, genellikle emeğin

fiyatı denilen emek-gücü fiyatına, ancak insan etinde, kanında saklı

bulunan bu özgün metanın fiyatına verilen özel isim olduğunu ifade

etmektedir.

Marx, ücretli işçinin emek-gücünü, sermayeye, yaşamak için sat-

tığını, ancak, emek-gücünün ortaya konmasının, kısacası emeğin, iş-

çinin yaşam etkinliği, bir başka deyişle, yaşamını ortaya koyma tarzı

olduğunu, işte işçinin gerekli geçim araçlarını sağlamak için bir başka-

sına sattığının, bu yaşam etkinliği olduğunu, böylelikle, yaşam etkinli-

ğinin kendisi için bir var olabilme aracından başka bir şey olmadığını

belirtmektedir. Yazar, işçinin yaşamak için çalışacağını, onun için ça-

lışmanın, yaşamının bir parçası değil, hayatının feda edilmesi olduğu-

nu, işçinin bir başkasına devrettiğinin meta olduğunu, bundan ötürü

de kendi faaliyetinin ürününün de bu faaliyetin amacı olmadığını,

kendisi için ürettiği şeyin, dokuduğu ipek, madenden çıkardığı altın,

yaptığı saray olmadığını, sadece ücret olduğunu, ipek, altın ve sarayın

onun gözünde belirli bir miktar geçim aracına, belki de pamuklu bir

fanila, bir miktar bakır para ve bir bodrum katına indirgeneceğini ifa-

de etmektedir. Marx, işçinin şu ya da bu işverene değil, kapitalist sını-

fa ait olduğunu ve dahası kendisini satmak, bir başka deyişle, burjuva

sınıfı içerisinde bir alıcı bulmanın ona düşeceğini belirtmektedir.

Marx, emek-gücünün üretim maliyetinin işçiyi işçi olarak tutmak

ve onu işçi durumuna getirmek için gerekli olan gider olduğunu, bu

yüzden, herhangi bir işin gerektirdiği eğitim süresi ne denli kısa olur-

sa, işçinin üretim maliyetinin o denli az ve emeğinin fiyatının, kısa-

cası ücretinin o denli düşük olacağını, çıraklık döneminin hemen hiç

gerekli olmadığını, işçinin kabaca maddi varlığının yeterli olduğu sa-

nayi dallarında, işçinin üretimi için gerekli giderlerin, hemen hemen

yalnızca kendisini yaşatmak ve çalışabilir bir durumda tutmak için

gerekli metalardan ibaret olduğunu, bunun için emeğin fiyatının, ge-

rekli geçim araçlarının fiyatı ile belirleneceğini ifade etmektedir.

Marx, Ücretli Emek ve Sermaye, Ücret Fiyat ve Kar, s. 27.

Marx, Ücretli Emek ve Sermaye, Ücret Fiyat ve Kar, s. 29- 30.

Marx, Ücretli Emek ve Sermaye, Ücret Fiyat ve Kar, s. 35-36. Marx’ın bu görüşü

Engels tarafından da desteklenmektedir. Engels, emek-gücünün değerini zorun-

lu geçim araçlarının değerine indiren yasayla, emek-gücünün ortalama fiyatının,