

TÜRK MEDENİ KANUNU’NDA
EVLİLİK BİRLİĞİ İÇERİSİNDE
KADININ EKONOMİK ve SOSYAL HAKLARI*
ECONOMIC AND SOCIAL RIGHTS OF WOMEN
IN THE MARITAL UNION WITHIN TURKISH CIVIL CODE
Vehbi Umut ERKAN**
Özet:
Evlilik birliği toplumun temelini oluşturduğu için, bu bir-
likteliğin korunması ve birliktelik süresince eşlerin haklarının belir-
lenmesi büyük öneme sahiptir. Bu anlamda aile düzeni içerisinde
kadın ve koca eşit haklara sahiptir. Nitekim Türk Medeni Kanunu md.
186’da, eşlerin evlilik birliğini beraber yönetecekleri hüküm altına
alınmıştır. Bu hükümden hareketle evli kadın, eşiyle birlikte eşit oy
hakkına sahip olup, evlilik birliğinin yönetimi; çocukla ilgili kararların
verilmesi, velayet hakkının kullanılması ve aile konutuyla ilgili işlem-
lerde koca ile eşit konumdadır. Bunların dışında, evli kadının soyadı-
nın korunması (TMK md. 187); meslek seçimi (TMK md. 192); kocanın
evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmemesi (TMK
md. 195) veya ailenin ekonomik varlığını tehlikeye düşürecek işlem-
lerde bulunması (TMK md. 199) gibi konularda kanun koyucu, kadı-
nın haklarını koruyucu birçok düzenleme getirmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Evlilik Birliğinin Yönetimi, Kadının Soyadı,
Evlilik Birliğinin Temsili, Kadının Meslek Seçimi, Aile Konutu, Evlilik
Birliğinin Korunması, Kefalet Sözleşmesi
Abstract:
Since the marital union is the foundation of the so-
ciety, the protection of this union is guaranteed under the law. In
this sense, it is important for women to have equal rights with their
husbands and provide protection to them against their husbands
within the family order. As a matter of fact, in TCC Art. 186, it is regu-
lated that the spouses should conduct the marital union together.
In accordance with this provision, a married woman has the equal
right to vote with her husband and is in an equal position with the
husband in the management of the marital union, in making decisi-
ons concerning the child and family home and in exercising of the
right of custody. Apart from this regulation, the legislator has int-
∗
Bu makale 10.03.2017 tarihinde “Uluslararası Kadın ve Hukuk Sempozyumu”nda
sunulan aynı başlıklı tebliğin genişletilerek hazırlanmış halidir.
∗∗
Yrd. Doç. Dr., Ankara Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, Medeni Hukuk Anabilim
Dalı Öğretim Üyesi,
[email protected]