134

TBB Dergisi 2018 (134)

Abdulbaki GİYİK

m. 1 hükmünde, “

çevreyi korumak

” kanunun amaçları arasında açık bir

şekilde belirtilmiştir.

Bütün bunlara ek olarak, 5237 sayılı TCK m. 181-184 hükümleri

arasında “

Çevreye Karşı Suçlar”

düzenlenmiş ve bu hükümlere aykı-

rı davranan kişilerin cezalandırılacağı belirtilmiştir. Çalışmamızda,

“

Çevreye Karşı Suçlar”

arasında düzenlenen imar kirliliğine neden olma

suçu (TCK m. 184) incelenmeye çalışılacaktır. Bu kapsamda, öncelikle

suçla korunan hukuki yarar ile ilgili gerekli açıklamalar yapılacak; ar-

dından suç tipinin unsurları tartışma konusu yapılacaktır.

I. KORUNAN HUKUKİ YARAR

Doktrinde, imar kirliliğine neden olma suçunun koruduğu hukuki

değer ile ilgili ileri sürülmüş farklı fikirler söz konusudur. İlk görüşe

göre, imar kirliliğine neden olma suçu, kişilerin sağlıklı ve dengeli bir

çevrede yaşama hakkını korumaktadır.

Sözü edilen bu görüş; bizatihi

çevreye değil; insanların sağlıklı bir çevrede yaşama hakkına vurgu

yapmaktadır. İkinci görüş ise, TCK m. 184 ile

çevrenin

korunduğu ifade

etmektedir.

Yukarıda da ifade edildiği üzere, TCK m. 184 “

Çevreye Karşı Suç-

lar”

arasında düzenlenmiştir. Bu açıdan bakıldığında; suçla “çevrenin”

korunduğundan şüphe bulunmamaktadır. Bununla birlikte, kanaati-

mizce; TCK m. 184 ile salt çevre korunmamaktadır. Zira TCK m. 184

ile aynı bölümde düzenlenen çevrenin kasten ve taksirle kirletilme-

si suçları (TCK m. 182-183) ile çevrenin kirletilmesine engel olunacak

tedbirler alınmaya çalışılmıştır. Söz konusu düzenlemelere ek olarak

Doktrinde, ceza kanununun amaç olarak koruduğu değerler arasında çevreye yer

verilmesinin dünyada bu anlamda ilk örnek olduğu ifade edilmektedir: Firuz D.

Yaşamış , “Çevre Hukuku’nda Son Gelişmeler: Yeni Türk Ceza Kanunu ve Kaba-

hatler Kanunu”,

TBB Dergisi,

S. 58, Y. 2005, s. 138.

2872 sayılı Çevre Kanunu’nun “Amaç” başlıklı 1. maddesinde de, çevrenin korun-

ması amaç olarak belirlenmiştir. Söz konusu hükme göre, “Bu Kanunun amacı,

bütün canlıların ortak varlığı olan çevrenin, sürdürülebilir çevre ve sürdürülebilir

kalkınma ilkeleri doğrultusunda korunmasını sağlamaktır”.

Özcan Özbey, “İmar Kirliliğine Neden Olma Suçunda İçtima Uygulaması”,

TAAD,

Y. 2013, S. 13, s. 325;

İbrahim Ceyhan, “İmar Kirliliğine Neden Olma Suçu”,

CHD,

S. 10, Y. 2009, s. 89.

Mine Arısoy, “5237 Sayılı Türk Ceza Kanununda İmar Kirliliğine Neden Olma

Suçu”,

Terazi Aylık Hukuk Dergisi,

S. 13, Y. 2007, s.88.