134

TBB Dergisi 2018 (134)

Abdulbaki GİYİK

(2) Yapı ruhsatiyesi olmadan başlatılan inşaatlar dolayısıyla kurulan

şantiyelere elektrik, su veya telefon bağlantısı yapılmasına müsaade eden kişi,

yukarıdaki fıkra hükmüne göre cezalandırılır.

(3) Yapı kullanma izni alınmamış binalarda herhangi bir sınai faaliyetin

icrasına müsaade eden kişi iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalan-

dırılır.

(4) Üçüncü fıkra hariç, bu madde hükümleri ancak belediye sınırları için-

de veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanır.

(5) Kişinin, ruhsatsız ya da ruhsata aykırı olarak yaptığı veya yaptırdığı

binayı imar planına ve ruhsatına uygun hale getirmesi halinde, bir ve ikinci

fıkra hükümleri gereğince kamu davası açılmaz, açılmış olan kamu davası dü-

şer, mahkûm olunan ceza bütün sonuçlarıyla ortadan kalkar.

(6)

(Ek: 29.6.2005 – 5377/21 md.)

İkinci ve üçüncü fıkra hükümleri, 12

Ekim 2004 tarihinden önce yapılmış yapılarla ilgili olarak uygulanmaz.

Hükmün gerekçesi ise şu şekildedir:

“Madde metninde imar mevzu-

atında belirlenen usul ve koşullara aykırı olarak inşa faaliyetinde bulunmak,

suç olarak kabul edilmiştir. Birinci fıkradaki suç, yapı ruhsatiyesi alınmadan

veya ruhsata aykırı olarak bina yapmak veya yaptırmakla oluşur. Böylece, sa-

dece binayı inşa eden yüklenici, taşeron, usta veya kalfa değil; inşaatın sahibi

de, bu suçtan dolayı fail olarak sorumlu tutulacaktır. Ayrıca, bu tür inşa faa-

liyetlerine kontrol ve denetim hizmeti veren teknik kişiler de bu suçtan dolayı

fail sıfatıyla cezalandırılacaktır. İkinci fıkrada; yapı ruhsatiyesi olmadan baş-

latıla inşaatlar dolayısıyla kurulan şantiyelere elektrik, su veya telefon bağ-

lantısı yapılması ya da bu hizmetlerden yararlanılmasına müsaade edilmesi,

ayrı bir suç olarak tanımlanmıştır. Üçüncü fıkraya göre, yapı kullanma izni

alınmamış binalarda herhangi bir sınai faaliyetin icrasına müsaade edilmesi,

ayrı bir suç oluşturmaktadır. Dördüncü fıkrada bu madde hükümlerinin uy-

gulanma alanı ile ilgili sınırlama getirilmiştir. Bu madde hükümleri ancak be-

lediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanabilecektir.

Örneğin organize sanayi bölgeleri, özel imar rejimine tabi bölge niteliği taşı-

maktadır. Ancak, sınai ürünlerin üretiminin yapıldığı tesisler açısından bu

sınırlama kabul edilmemiştir. Bu bakımdan, köy sınırları içinde inşa edilen,

sınai ürünlerin üretiminin yapıldığı tesisler açısından bu madde hükümleri

uygulanabilecektir”.