TBB Dergisi Özel Sayı

266

İş Hukukunda Eşitlik İlkesi ve Cinsiyet Ayrımcılığı

Kanunun gerekçesine göre, ispat yükü konusunda Avrupa

Birliği’nin ispat yükümlülüğüne ilişkin 97/80 sayılı Yönergeye uyum

sağlayan bir düzenleme getirilmiştir.

Bu Yönergeyi 15 Ağustos 2009 tarihinde yürürlükten kaldıran

2006/54 sayılı Yönergede de aynı esaslara yer verilmiştir (m.19).

İsviçre “Eşit Duruma Getirme Kanunu”nda (Gleichstellungsge-

setz, GİG) getirilen düzenlemeye göre, özellikle işle ilgili görev dağı-

lımı, iş şartlarının belirlenmesi, ücretin tayini, mesleki ve hizmet içi

eğitim, yükselme ve işten çıkarmada cinsiyet ayırımı yapıldığının

inandırıcı nitelikte olmasının ispat yükü açısından yeterli olduğu hük-

me bağlanmıştır (Madde. 6). Bu suretle çalışan kişi lehine ayrımcılık

yapıldığı karinesi düzenlenmiş, bunun aksini ispat yükü ise işverene

bırakılmıştır.

6701 sayılı Kanun’un ispat yüküne ilişkin 21. maddesinde de

“münhasıran ayrımcılık yasağının ihlâli iddiasıyla Kuruma yapılan

başvurularda, başvuranın iddiasının gerçekliğine ilişkin kuvvetli ema-

relerin ve karine oluşturan olguların varlığının ortaya koyması halin-

de, karşı tarafın ayrımcılık yasağını ve eşit muamele ilkesini ihlâl et-

mediğini ispat etmesi gerekir.

Sonuç

Kadın ve erkeğe eşit işlem yapılması ve ayrımcılığın önlenmesi

konusu Avrupa Birliği Hukukunun temel konularından birisi olup,

yapılan sözleşmelerde ve yönergelerde bu konuya daima ön planda

yer verilmiştir.

Kadın erkek eşitliği, kadın ve erkeğin hukuki açıdan fiili eşit duru-

ma getirilmesidir. Çalışma hayatında kadın ve erkeği eşit hukuki du-

ruma getirmek özellikle ücret eşitliğinin sağlanmasında büyük önem

arz eder. Kadın ve erkeklerin cinsiyeti nedeniyle özellikle, medeni hali,

aile durumu veya kadın işçinin gebeliği gerekçe gösterilerek, hakları

doğrudan ve dolaylı olarak ihlâl edilemez.

Bu yasak özellikle, işe başlamada, görev dağılımında, iş şartlarının

Bu Yönergenin 34. maddesi gereğince 15 Ağustos 2009 tarihinde 75/117, 76/207,

86/378 ve 97/80 sayılı Yönergeler yürürlükten kalkmıştır. Yönergeler hakkında

bkz. İren, s.132 vd.