Background Image
Previous Page  50 / 521 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 50 / 521 Next Page
Page Background

hakemli

makaleler / refered articles

“CATCH-ALL” SİYASİ PARTİLER

CATCH ALL POLITICAL PARTIES

Sançar Sefer SÜER*

Özet :

Siyasi parti sistemleri ve tipolojileri, 20. yüzyılın başlarından

itibaren, bilim adamları tarafından tasnife çalışmıştır. Bu çalışmalar için-

de, Kirchheimer’ın

“catch-all”

teorisi, parti sistemlerinde günümüzde

gerçekleşen birçok değişikliğe ışık tutabilecek niteliktedir.

Siyasi partilerde ideolojik söylemlerin yumuşatılması, geleneksel

sınıfsal taban dışındaki kitlelere açılım, örgütün ve üyelerin önemini

kaybetmesi ve partilerin merkeze ve birbirlerine yaklaşması olarak

özetlenebilecek catch-all partileşme sürecini Kirchheimer’ın kaçınılmaz

bir gidişat gibi algılaması, öğretide eleştirilmiştir. Birçok ülkede, catch-

all eğilimli partiler görülmekle birlikte, her yönüyle Kirchheimer’ın tari-

fine uyan bir catch-all parti bulmak imkansız gibi görünmektedir. An-

cak, Kirchheimer’ın elindeki veriler itibarıyla vardığı sonuçların doğru

olduğu görülmektedir.

Diğer yandan, catch-all eğilimli partilerin siyasi katılma ve siyasi

devşirme bakımından kitlelere açık olmamaları, siyaseti sırf iktidara

gelme ve devlet yönetme vasıtası olarak görmeleri, kitlelerin beklenti

ve fikirlerinin seslendirilmesi konusunda hassasiyet taşımamaları, va-

tandaşların demokratik düzenden beklentilerinin karşılanması nokta-

sında zafiyet doğurabilecek hususlar olarak göze çarpmaktadır.

Batı Avrupa ve ABD’de başlıca örnekleri görülen

“catch-all”

parti-

lerin, ülkemizde de örneklerinin bulunduğu genel kabul görmektedir.

Anahtar Kelimeler :

Siyasi partiler, siyasi parti tipolojileri, parti sis-

temleri, catch all parti, herkesi kucaklayan parti, Kirchheimer

Abstract :

Political party systems and typologies have been tried

to be classified by scholars as of early 20th century. Among these

studies,

“catch-all”

theory by Kirchheimer may shed light to some

contemporary evolvements in party systems.

Kirchheimer’s perception of

“catch-all”

process -which can be

summarised as softening of ideological rhetoric at political parties,

expansion to masses other than traditional class-based electorate,

loss of importance of party members and convergence of parties to

the center as well as each other – as an unavoidable course has been

criticized in the doctrine. Although one may find catch-all tended

parties in many countries, it is still nearly impossible to find a party

that fits strictly to Kirchheimer’s depiction. However, we should give

Kirchhiemer his due by admitting that his conclusions are well matched

to the data at his hand.

1

*

TOBB Ticaret ve TIR Dairesi Başkanı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü-

sü Kamu Hukuku Doktora Öğrencisi