Background Image
Previous Page  51 / 521 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 51 / 521 Next Page
Page Background

“Catch-All” Siyasi Partiler

50

I. GİRİŞ

Devletlerin, bilinen insanlık tarihi içinde yaklaşık 5 bin yıllık bir

geçmişleri olmasına rağmen

1

, siyasi partiler, nispeten çok yeni olup, en

fazla son 200 yıl içinde gelişmişlerdir

2

. Bununla birlikte, günümüzde,

siyasi partilerin, çağdaş siyasi rejimlerin temel unsurlarından olduğu

genel kabul görmektedir. Nitekim, Duverger’in meşhur

“özdeyişi”

ile

ifade etmek istersek,

“Klasik anayasa hukukunu bilen, fakat partilerin ro­

lünü bilmeyen bir kimse, çağdaş siyasal rejimler hakkında yanlış bir fikir

sahibidir; partilerin rolünü bilen, fakat klasik anayasa hukukunu bilmeyen

bir kimse ise, çağdaş siyasal rejimler hakkında eksik fakat doğru bir fikir

sahibi olur”

3

.

Başta demokrasiler olmak üzere, otoriter ve totaliter sistemlerde,

“siyasi parti”

terimi az veya çok benzer işlevleri yerine getirmekte olan

grupları ifade etmek amacıyla kullanılmaktadır. Bu nedenle, modern

demokrasi, partiler demokrasisi olarak nitelendirilmekte, günümüz-

de, partilere dayanmayan bir demokratik devlet örneği bulunma-

makta, bunun da ötesinde partisiz rejimlere ancak bazı geleneksel ve

azgelişmiş toplumlarda rastlanmakta olduğu ifade edilmektedir

4

. As-

1

İlk devletlerin M.Ö. 3000 yıllarında Mezopotamya ve Mısır’da ortaya çıktığı

belirtilmektedir. Bkz. GÖZLER, Kemal,

Devletin Genel Teorisi

, 2. Baskı, Ekin

Yayınevi, Bursa, Ekim 2009, s.41-43.

2

Duverger, tarihte

“parti”

olarak adlandırılan farklı grupların, modern

demokrasilerdeki geniş halk örgütlenmeleriyle

“hısım”

olduklarını, bütün bu

kurumların fonksiyonunun siyasal iktidarı ele geçirmek olduğunu, fakat bunların

özdeş olmadıklarını, gerçek anlamda partilerin, 1850 yılında bile, Amerika dışında,

dünyada tanınmadığını ifade etmektedir. Bkz. DUVERGER, Maurice,

Siyasi Partiler,

çev. Ergun Özbudun, Bilgi Yayınevi, İkinci Basım, Mayıs 1974, Ankara, s.15.

3

DUVERGER, s.453.

4

ÖZBUDUN, Ergun,

Türk Anayasa Hukuku,

3. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara,

On the other hand, some main trends mostly seen at catch-all

tended parties, like, the lack of openness to masses as regards of

political participation and political recruiment, perceiving politics solely

a mean for governing, carrying no sensibility for the expectations and

voicing the ideas of masses are seen as issues that raise concern as to

satisfy the expectations of citizens from a democratic society.

It is generally accepted that,

“catch-all”

parties, whose major

examples have been seen at USA and Western Europe, have also

samples in Turkey.

Keywords :

Political parties, political party typologies, party

systems, catch all party, Kirchheimer