Background Image
Previous Page  196 / 529 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 196 / 529 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2012 (98)

Candan ALBAYRAK

195

İş Kanunu’muzla düzenlenmiş olan

“çalışma koşullarında değişiklik

ve iş sözleşmesinin feshi”

başlıklı 22. maddesi gereğince, işverenler iş

sözleşmesiyle veya iş sözleşmesinin eki niteliğindeki personel yönet-

meliği ve benzeri kaynaklar ya da işyeri uygulamasıyla oluşan çalışma

koşullarında esaslı bir değişiklik yapmak isterse, bu değişikliği ancak

işçiye yazılı olarak bildirmek suretiyle yapabilir. Yazılı bildirim şek-

line uyulmazsa ve değişiklik işçi tarafından altı işgünü içinde yazılı

olarak kabul edilmezse, bu değişiklik işçiyi bağlamayacaktır.

Özellikle ekonomik kriz dönemlerinde işverenler ücrette indirim

yoluna gitmektedirler. Ücret indirimi ise, İş Kanunu m. 22 anlamında

esaslı bir değişiklik olduğu için işverenin bu değişikliği işçiye yazılı

olarak bildirmesi ve işçinin yazılı rızasını alması gerekmektedir. Do-

layısıyla 22. maddede öngörülen usulde yapılmayan değişikler işçiyi

bağlamayacağından işveren ücret indirimi yapamayacaktır. Eğer işve-

ren tarafından tek taraflı bir kararla ücret indirimi yapılırsa işçi iş söz-

leşmesini İş Kanunu m. 24/II gereğince haklı nedenle feshedebilecektir.

Fakat ne yazık ki, özellikle ekonomik kriz dönemlerinde sıkça rastlanı-

lan ve işveren tarafından tek taraflı bir kararla uygulanan ücret indiri-

mine işçi boyun eğmekte ve işini kaybetme korkusuyla sesini çıkarma-

maktadır. Kanunla korunan işçi uygulamada korunamamaktadır.

3.2.3.2. Ücretsiz İzin Uygulaması

İş kanunu m. 56/VI’ya göre,

“yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu

bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları ve

bu hususu belgelemeleri koşulu ile gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek sü�

releri karşılamak üzere işveren toplam dört güne kadar ücretsiz izin vermek

zorundadır…”

Yine, İş Kanunu m. 74/V’e göre,

“İsteği halinde kadın işçi�

ye, on altı haftalık sürenin tamamlanmasından veya çoğul gebelik halinde on

sekiz haftalık süreden sonra altı aya kadar ücretsiz izin verilir…”

Son olarak

İş Kanununun

“yıllık izin bakımından çalışılmış gibi sayılan haller”

baş-

lıklı 55. maddesinin (j) fıkrasında

“İşveren tarafından verilen diğer izinler

…”

sayılmıştır. Burada sözü edilen izinler, işverenin kendi takdiri ile

işçiye verdiği ücretli ve ücretsiz izinlerdir.

Yukarıda sayılan maddeler dışında İş Kanunu’nda ücretsiz izin

ile ilgili herhangi bir düzenleme bulunmamaktadır. Bununla birlikte,