234 / 529
TBB Dergisi 2012 (98)
Emin KOÇ
233
cıyla icrai kararlar alma ve bunların uygulanması için gerekli maddi işlemleri
yapma ayrıcalığı”
olarak tanımlanabilir
3
. Kamu düzeninin tanımlanma-
sı zor olsa da kamu düzeninin unsurlarından bu kavrama bir anlam
verilmesi mümkündür. Kamu düzeninin klasik anlamda üç unsuru
mevcuttur: güvenlik, esenlik, sağlık
4
. Ancak klasik unsurların yanın-
da yeni unsurlardan da bahsedilmektedir
5
. Çünkü klasik unsurlar sı-
nırlı sayıda değildir. Diğer yandan kamu düzeni gibi en geniş haliyle
“topluma faydalı her şey”
anlamına gelen bir kavramın sınırlı sayıda un-
surunun bulunması mümkün değildir. Bu anlamda kamu düzeninin
unsurlarından birisi de ekonomik yaşam ve ekonomik yapıdır. Eko-
nomik işleyişi de içine alan kamu düzeni kavramı daha özelde
“ekono�
mik kamu düzeni”
olarak adlandırılmaktadır. Ekonomik kamu düzeni,
rekabet düzeni, fırsat eşitliği, bireysel özgürlükler gibi birçok önemli
unsurdan oluşmaktadır. Ekonomik yaşam kamu düzenin bir parçası
olarak kolluğun koruma alanına girmektedir
6
.
Rekabet Kurumu aynı zamanda rekabet düzeni gibi teknik bilgi
ve uzmanlık isteyen; düzenleme, denetleme, araştırma, önerme ve
gerektiğinde yaptırım uygulama yetkisine başvurulan bir alanda fa-
aliyette bulunan bir bağımsız idari otoritedir
7
. Bağımsız idari otorite
3
Gözübüyük Şeref/Tan Turgut, İdare Hukuku, Ankara 2006, s. 711 vd.; Giritli
İsmet/Bilgen Pertev/Akgüner Tayfun, İdare Hukuku, İstanbul 2006, s.813 vd.;
Günday Metin, İdare Hukuku, Ankara 2003, s.259.
4
Gözübüyük/Tan, C.I, s. 711; Günday, İdare Hukuku, s.261–263; Atay Ender
Ethem, İdare Hukuku, Ankara 2006, s. 520–529.
5
Bkz. Gözler Kemal, İdare Hukuku Dersleri, Bursa 2006, s. 560 vd.
6
Akıncı Müslim,
“Ekonomik Kamu Düzeni ve Rekabet Kurumu”
, Rekabet Dergisi, S. 5,
s. 3–16; Öztürk Ebru, Türk İdare Sisteminde Rekabet Kurumunun Yeri ve Diğer
Bağımsız İdari Otoritelerle Karşılaştırılması, Rekabet Kurumu, Ankara 2003, s.
21–22; Aslan Zehredin/Berk Kahraman, Rekabet Kurumunun Oluşumu, Görev
Yetkileri ile Yargısal Denetimi, İstanbul 2000, s.49.
7
Bağımsız idari otoriteler için bkz. Tan Turgut,
“Bağımsız İdari Otoriteler”,
Perşem-
be Konferansları 4, Rekabet Kurumu Yayın No:55, s.3-32; Ulusoy Ali, Bağımsız
İdari Kurumlar, Danıştay Dergisi, S.100, s. 3-16; Duran Lütfü,
“Türkiye’de Bağımsız
İdarî Otoriteler”,
Âmme İdaresi Dergisi, Mart 1997, C. 30, S.1, s.3-32; Duran Lütfü,
“Türkiye’de Bağımsız İdarî Otoriteler”
içinde ; Bağımsız İdari Otoriteler, Ed. Kaboğ-
lu İbrahim, İstanbul 1998, s. 24 vd.; Ulusoy Ali, Bağımsız İdarî Otoriteler, Ankara
2003, s.1 vd.; Ulusoy Ali,
“Regülasyon Kurumları Hakkında Genel Bir Değerlendirme”,
www.danistay.gov.tr, (22.01.11); Akıncı Müslüm, Bağımsız İdari Otoriteler ve Om-
budsman, İstanbul 1999; Gözler Kemal , İdare Hukuku,C.1, Bursa 2003, s.485-493;
Atay Ender Ethem,
“Fransız İdare Hukukunda Bağımsız İdari Otoriteler: Rekabet Kon�
seyi”,
Perşembe Konferansları 6, Rekabet Kurumu Yayın No:57, s. 51-106; Kaboğ-
lu İbrahim Ö.(ed.), Bağımsız İdarî Otoriteler, Institut Français d’İstanbul, İstanbul
1998, s. 1vd.; Yıldırım Turan,
“Bağımsız İdari Otoritelerin Yargısal Denetimi”,
www.