

TBB Dergisi 2012 (98)
Emin KOÇ
235
sahip olduğu yetkileri kullanabilmesi için bağımsızlığı yine önemli bir
özelliktir. Bu anlamda Kurum hem organik hem de işlevsel olarak ba-
ğımsızlığa sahiptir. Kurum’un bağımsızlığı RKHK’nın 20. maddesinde
açıkça ifade edilmiştir. İlgili düzenlemeye göre “
Kurum görevini yapar�
ken bağımsızdır. Hiçbir organ, makam, merci ve kisi Kurumun nihaî kararını
etkilemek amacıyla emir ve talimat veremez
”(m.20/3)
13
.
Kurum, ekonomik kolluk makamı ve bağımsız idari otorite kim-
liğinin gereklerini idari işlemler aracılığıyla yerine getirmektedir. Bu
nedenle Kurum idari usullere uymak zorundadır.
1.2. İdari Para Cezalarının Hukuki Dayanağı: Rekabet Kurumu’nun
İdari İşlem Yapma Yetkisi
Rekabet Kurumu kamu tüzel kişiliğine sahip idari bir otorite ola-
rak bireysel ve düzenleyici idari işlemler yapma yetkisine sahiptir.
Rekabet Kurumu’nun düzenleme yapma yetkisi Kurum’un regülas-
yon işlevinin sonucudur. Bu bağlamda BİO’lar düzenleme yetkilerini
regülasyon işlevinin
“düzenleme”, “denetleme”
ve
“yönlendirme”
olmak
üzere üç boyutunda
14
yerine getirmektedirler.
İdarenin düzenleme yetkisi idarenin üstlendiği görevleri yerine
getirebilmesi için kaynağını anayasadan veya kanundan aldığı ve bun-
lara aykırı olmayan genel, soyut, kişilik dışı norm koyma yetkisidir
15
.
İdarenin düzenleme yetkisi tali bir yetkidir, asli düzenleme yetkisi ya-
sama organına aittir. İdare yasama organın çizdiği sınırlar içerisinde
ve bu sınırlara aykırı olmamak şartıyla düzenleme yapma yetkisine
sahiptir
16
. Rekabet Kurumu’nun düzenleme yapma yetkisi RKHK’dan
doğan ve bu Kanun çerçevesinde kullanılan tali bir yetki niteliğinde-
dir. Kurum’un düzenleme yetkisine sahip olduğu RKHK’nın ilk mad-
İdari Otoriteler, Ed. İbrahim KABOĞLU, İstanbul 1998, s. 8 vd. ; Atay, Rekabet
Konseyi, s. 51–106.
13
Özellikle son cümle Anayasamızda mahkemeler için öngörülen
“mahkemelerin
bağımsızlığı”
ilkesine benzemesi bakımından ilginçtir.
14
Ulusoy, Bağımsız İdari Otoriteler, s. 21 vd.
15
Bkz. Güneş Turan,
“Türk Pozitif Hukukunda Yürütme Organının Düzenleyici
İşlemleri”
, Ankara, A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara 1965, s. 49–99;
Tan Turgut,
“Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Yürütmenin Düzenleme Yetkisi”
,
Anayasa Yargısı, Ankara, 1987, C. 3, s.203–216; Günday, İdare Hukuku, s.207;
Gözler, İdare Hukuku Dersleri, s. 398; Gözübüyük /Tan, C.I, s. 438.
16
Kalabalık Halil, İdare Hukuku Dersleri, İstanbul 2004,s. 173.