164 / 521
TBB Dergisi 2012 (99)
Hasan GÖK
163
Sonuç
Bu çalışmada Bilgi Edinme Değerlendirme Kurulu kararlarından
yola çıkarak özel hayatın gizliliği istisnasının uygulamada ne gibi so-
nuçlar doğurduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Özel hayatın gizliliği
kavramının çerçevesini çizmenin oldukça zor olduğu öğretide de kabul
edilen bir gerçektir. Pek çok farklı konuda istenen bilgi ve belge taleple-
rinin özel hayatın gizliliği nedeniyle reddedildiği Kurul kararlarından
anlaşılmaktadır. Bilgi edinme başvurularındaki bu farklılık Kurul’u
her somut olayda ayrı bir değerlendirme yapmaya yöneltmiştir. Böyle
olunca ortak ilkeleri belirlemek de zorlaşmaktadır. Yine de çalışmada
değinilen kararlardan bazı sonuçlar çıkarılmaya çalışılmıştır.
Genel olarak Kurul’un kendisine yöneltilen başvurularda talep
edilen bilgi ve belgenin açıklanmasının kamu yararına olduğuna inan-
dığı durumlarda özel hayat istisnasının uygulanma alanını daralta-
rak başvuruyu kabul ettiği söylenebilir. Öte yandan, kamu yararını
değil de kişisel merakı tatmin amaçlı başvurularda ise bu istisnanın
biraz daha geniş uygulandığı tespitinde bulunulabilir. Bilgi Edinme
Kanunu’nun amacının yönetimde şeffaflığı sağlamak olduğu düşünü-
lürse bu tutumun yerinde olduğu ileri sürülebilir.
Sonuç itibarıyla önemli olan şeffaflığı gerektiren bilgi edinme hak-
kı ile gizliliği gerektiren özel hayat kavramı arasında çatışan çıkarla-
rın dengelenmesidir. İdarelerin özel hayatın gizliliği bahanesi ile bilgi
edinme taleplerini reddetme eğilimlerinin Kurul kararları ile bir ölçü-
de dengelendiği tespitinde bulunmak yanlış olmayacaktır.
KAYNAKLAR
Akyılmaz, Bahtiyar/Sezginer, Murat/ Kaya,Cemil,
Türk İdare Hukuku,
2. Baskı,
Seçkin Yayıncılık, Ankara 2011.
Akşener, Haşmet Sırrı:
“Bilgi Edinme Hakkı”
, İstanbul,
Legal Hukuk Der-
gisi,
İstanbul 2004,S.13.
Akyıldız, Necati:
“1982 Anayasası’nın İnsan Hakları Rejimi ve Bilgi Edin-
me Hakkı” Kazancı Hukuk Dergisi,
İstanbul 2004, S.3.