TBB Dergisi 99. Sayı

385

ederken yapıldığından doğmamış haktan söz etmekte mümkün değil-

dir” görüşüne yer vermiştir.

1. 2. Mal Rejimi Kavramı, Türleri, Seçimi

Kanunumuzdaki mal rejimine ilişkin kurallar genel olarak; eşlerin

her birinin kendisine ve eşine ait bulunan mal varlığına yönelik hakla-

rını, yükümlülüklerini, mal rejimi sona erdiğinde birbirlerinden (ölüm

halinde mirasçılarından) talep edebilecekleri hakların neler olduğunu

düzenlemektedir.

4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu dört çeşit mal rejimi öngörmüş-

tür. Bunlar; edinilmiş mallara katılma rejimi (TMK m. 218-241), mal

ayrılığı rejimi (TMK m. 242-243), paylaşmalı mal ayrılığı rejimi (TMK

m. 244-255) ve mal ortaklığı rejimidir(TMK m. 256-281). Eşler mutlaka

kanunda gösterilen bu dört mal rejiminden birine tabi olmak zorunda-

dırlar. Eğer kendileri bu dört rejimden birini mal rejimi sözleşmesi ile

seçmezlerse; kanun karşısında “yasal mal rejimi” olarak adlandırılan

edinilmiş mallara katılma rejimini (TMK m. 218-241) seçmiş sayılacak-

lardır.

Mal rejiminin seçilmesi, değiştirilmesi ve kaldırılması kural olarak

“mal rejimi sözleşmesi” ile olur. Bu sözleşme noterde “düzenleme”

veya “onaylama” şeklinde yapılabilir ve çok sıkı sınırlamalara tabi-

dir. Evlenecek olan taraflar isterlerse evlenme başvurusu sırasında ev-

lendirme memurluğuna hangi mal rejimini seçtiklerini bildirebilirler.

Taraflar, yasada gösterilenler dışında başka ülke hukuklarında geçerli

olan veya kendilerinin kararlaştıracağı başkaca bir mal rejimini seçe-

meyecekleri gibi kanundaki mal rejimleri üzerinde yasal sınırlar dışın-

da herhangi bir değişiklik yapamazlar(TMK m. 202-205).

Mal rejimi sözleşmesi ancak ayırt etme gücüne sahip olanlar ta-

rafından yapılabilir. Ayırt etme gücüne sahip olan küçük ve kısıtlıla-

rın yapacakları mal rejimi sözleşmesinin geçerli olabilmesi için yasal

temsilcilerinin de rızası gerekir. Ayırt etme gücüne sahip ancak kısıtlı

olan tarafın yapacağı mal rejimi sözleşmesinde yasal temsilcinin rızası

yanında ayrıca vesayet makamının da izni gerekir (TMK m. 462/9).

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2010/4983E. 2011/2095K. 12. 04. 2011 tarih. Yargıtay

Kararlar Dergisi C:37, Sayı; 9, s. 1614 -1618 naklen