327 / 473
Son Değişiklik Kapsamında Rüşvet Suçu
326
Ayrıca, idare hukuku anlamında memurluk bir kadroya bağlılı-
ğı ifade etmekte iken, yeni TCK açısından memurun göreviyle devlet
arasında bir istihdam ilişkisinin bulunmasına gerek yoktur. Bu yönüy-
le yeni TCK anlamındaki kamu görevlisi idare hukuku anlamında me-
mura göre daha geniştir.
5
Diğer kamu görevlisi kavramı, memurların özel soruşturması-
na ilişkin kapsam dışında kalan birtakım kamu personelini kapsam
dâhiline alma gereğinden doğmuştur. Hâkimler ve savcılar, üniversite
öğretim elemanları, askeri statüdeki Türk Silahlı Kuvvetleri personeli,
uzman jandarma ve uzman çavuşlar ve kamu iktisadi teşebbüslerinin
personeli ile 399 sayılı KHK’ye tabi sözleşmeli personel bunlara örnek
olarak gösterilebilir.
6
II. Rüşvetin Tanımı
Sözlük anlamına göre rüşvet, yaptırılmak istenen bir işte yasadışı
kolaylık ve çabukluk sağlanması için bir kimseye mal veya para olarak
sağlanan çıkar olarak tanımlanmıştır.
7
Hukuki bir kavram olarak rüşvet, Dönmezer tarafından “
özel veya
kamusal belirli bir fonksiyonla yükümlü olan bir kişinin kendisi veya başkası
için doğrudan doğruya veya dolayısıyla diğer bir kimseden fonksiyonuna bağ-
lı veya fonksiyonunun kolaylaştırdığı bir tasarrufu icra etmek, geciktirmek
veya ihmal etmek için herhangi bir surette olursa olsun bir şey talep etmesi
veya vaatte bulunulmasını istemesi
8
”, Toroslu tarafından “
Bir kamu görev-
lisi ile herhangi bir kişi arasında gerçekleştirilen ve kamu görevlisinin yetki-
lerinin icrası ile ilgili bir iş için diğerinden haklı olmayan bir karşılık kabul
etmesi sonucunu doğuran bir anlaşma
9
”, Soyaslan tarafından “
bir kamu
görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı bir işi yapması veya yapmaması için
kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlaması
10
”, Artuk–Gökçen-
5
TEZCAN, D. /ERDEM, M. R. / ÖNOK, M. (2008)
“Teorik ve Pratik Ceza Özel Huku-
ku”
, Seçkin Yayıncılık, 6. Baskı, Ankara, s. 733.
6
PINAR, İ. (2000)
“Açıklamalı 4483 Sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yar-
gılanması Hakkında Kanun”
, Seçkin Yayınevi, Ankara, s. 127.
7
Türkçe Sözlük (2005) Türk Dil Kurumu, 10. Baskı, Ankara.
8
DÖNMEZER, S. (1984)
“Özel Ceza Hukuku Dersleri”
, İstanbul, s. 95.
9
TOROSLU, a. g. e. s. 291.
10
SOYASLAN, D. (2005)
“Ceza Hukuku Özel Hükümler”
, 5. Baskı, Ankara, s. 511.