328 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Ufuk ÜNLÜ
327
Yenidünya tarafından ise “
kamu görevlisinin icbar veya ikna tarzında bir
hareketi olmaksızın görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya
yapmaması için vardığı anlaşma sonucunda yarar sağlaması
11
” olarak ta-
nımlamıştır.
5237 sayılı Kanun’un 252. maddesi
“Rüşvet”
başlığını taşımaktadır
ve değişiklik öncesi madde metni aşağıdaki gibidir;
“(1) Rüşvet alan kamu görevlisi, dört yıldan on iki yıla kadar ha-
pis cezası ile cezalandırılır. Rüşvet veren kişi de kamu görevlisi gibi
cezalandırılır. Rüşvet konusunda anlaşmaya varılması halinde, suç ta-
mamlanmış gibi cezaya hükmolunur. (252/1)
(2) Rüşvet alan veya bu konuda anlaşmaya varan kişinin, yargı
görevi yapan, hakem, bilirkişi, noter veya yeminli mali müşavir olması
halinde, birinci fıkraya göre verilecek ceza üçte birden yarısına kadar
artırılır. (252/2)
(3) Rüşvet, bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı ola-
rak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçe-
vesinde bir yarar sağlamasıdır. (252/3)
(4) Birinci fıkra hükmü, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuru-
luşları, kamu kurum veya kuruluşlarının ya da kamu kurumu niteli-
ğindeki meslek kuruluşlarının iştirakiyle kurulmuş şirketler, bunların
bünyesinde faaliyet icra eden vakıflar, kamu yararına çalışan dernek-
ler, kooperatifler ya da halka açık anonim şirketlerle hukuki ilişki te-
sisinde veya tesis edilmiş hukuki ilişkinin devamı sürecinde, bu tüzel
kişiler adına hareket eden kişilere görevinin gereklerine aykırı olarak
yarar sağlanması halinde de uygulanır. (252/4)
(5) (Değişik: 29/6/2005 – 5377/28 md. ) Yabancı bir ülkede seçil-
miş veya atanmış olan, yasama veya idarî veya adlî bir görevi yürüten
kamu kurum veya kuruluşlarının, yapılanma şekli ve görev alanı ne
olursa olsun, devletler, hükümetler veya diğer uluslararası kamusal
örgütler tarafından kurulan uluslararası örgütlerin görevlilerine veya
aynı ülkede uluslararası nitelikte görevleri yerine getirenlere, uluslara-
rası ticarî işlemler nedeniyle, bir işin yapılması veya yapılmaması veya
11
ARTUK, M. E. /GÖKCEN, A. /YENİDÜNYA, A. C. (2005) “
5237 Sayılı Kanuna Göre
Hazırlanmış Ceza Hukuku Özel Hükümler”, 6. Baskı, Ankara, s. 625.