53 / 473
Ayırımcılık Suçu
52
tercih etmediği için, artık kısa süreli hapis cezasını adli para cezasına
çeviremez (TCK m. 50/2). Ancak hapis cezasının diğer seçenek yaptı-
rımlardan birine çevrilmesi mümkündür
100
. Bu konuda herhangi bir
sınırlama kanunkoyucu tarafından düzenlenmemiştir
101
.
Suçun tekerrürü halinde, TCKm. 58 gereğince artık seçimlik yaptı-
rımların düzenlendiği suçlarda hakimin adli para cezası uygulama im-
kanı ortadan kalkmaktadır. Hakim kural olarak kısa süreli hapis ceza-
sını uygulamak zorundadır. Bu durumda da yine hapis cezasının adli
para cezasına çevrilmesi imkanı ortadan kalkacaktır. Öğretideki bazı
yazarlar burada hakimin takdir yetkisinden kaynaklanan bir durum
olmadığı için, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilebi-
leceğini ifade etmektedirler. Gerekçe olarak, tekerrür hükümlerinin
hakimin adli para cezası verme konusundaki takdir yetkisini, teorik
olarak ortadan kaldırdığını belirtmektedirler
102
. Ancak biz bu görüşe
katılmamaktayız
103
. Zira burada kanunkoyucu, failin suç işleme irade-
sini kırmaya yönelik tedbir almaktadır. Aksi yönde yaklaşım sergile-
miş olsaydı, zaten böyle bir sınırlama getirmezdi. Bu nedenle, hakimin
tekerrür halinde uyguladığı hapis cezasının seçenek yaptırımlar kap-
samında adli para cezasına çevrilmesini kabul etmek kanunun amacı
ile ters düşmekte ve çelişki yaratmaktadır.
TCK m. 51 kapsamındaki şartların oluşması halinde hapis ceza-
nın ertelenmesi mümkündür. Ancak adli para cezasının tercih edilme-
si halinde erteleme yapılması mümkün olmaz. Bu itibarla ertelelme
yerine seçenek yaptırımların uygulanması belki çok daha faydalı bir
yaklaşım olabilecektir.
Suçun karşılığı olan ceza, altı aydan bir yıla kadar hapis veya adli
para cezası olarak düzenlenmiştir. Buna rağmen suçun takibi şikayete
bağlanmamıştır, re’sen kovuşturmaya tabidir. Suçun muhakemesini
yapmakla görevli mahkeme sulh ceza mahkemesidir (5235 sk. m. 10).
100 Öztürk B., Erdem M. R.,
Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku
,
Seçkin yayıncılık, 11. bası, Ankara 2011, s. 371; Koca Mahmut, Üzülmez İlhan,
Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler
, Seçkin yayıncılık, 3. bası, Ankara 2010, s. 502
101 Benzer yönde bkz. Yenidünya C., s. 114
102 Yenidünya C., s. 114; Özbey Özcan.,
“Suçta Tekerrür ve Mükerrirlere Özgü Güvenlik
Tedbirleri”
,
Türkiye Barolar Birliği Dergisi
, s. 88, 2010, s. 94
103 Benzer görüş için bkz. Üzülmez İ.,
“5237 Sayılı Yeni TCK’da Suçta Tekerrür ve Özel
Tehlikeli Suçlar”
,
Hukuki Perspektifler Dergisi
2005/4, s. 218