TBB Dergisi 102. Sayı

TBB Dergisi 2012 (102)

Burcu DEMREN DÖNMEZ

Ayrıca suçun karşılığı gelen yaptırımların miktarı da azdır ve suç

karşılığı ceza miktarı, CMK m. 231/5’de düzenlenen hükmün açık-

lanmasının geriye bırakılması kapsamı içerisindedir. Ola ki, hükmün

okunmasının geriye bırakılması şartları gerçekleşmedi, bu takdirde de

cezanın ertelenmesi mümkündür. Tüm bu hususlar birlikte değerlen-

dirildiğinde, suçun ciddi bir yaptırım getirmediğini söylemek müm-

kün olacaktır.

Sonuç olarak, maddenin uygulanabilirliği tartışmalıdır

104

. Hük-

mün gerek genel önleme gerekse özel önleme bakımından caydırıcılık

taşıdığını söylemek ne yazık ki mümkün değildir.

Sonuç

Giriş kısmında da belirttiğimiz üzere, ayrımcılık kavramı TC mev-

zuatına yeni girmiş bir kavramdeğildir. Konunun önemi gereği, 5237 sa-

yılı TCK m. 122’de

“ayırımcılık”

suçu ayrıca düzenlemiştir. Gerek ulusal

kaynaklar gerekse Türkiye’nin usulüne göre onaylayıp yürürlüğe koy-

duğu uluslararası kaynaklar dikkate alındığında, ayrımcılık konusunda

pek çok düzenlemenin mevzuatımızda var olduğunu görmekteyiz. Bu

kapsamda TCK m. 122’de yer alan suç tipi, diğer düzenlemelerin yanın-

da fazla bir ağırlığa sahip bulunmamaktadır. Ayrımcılık kavramı son

derece geniş bir kavram olduğu ve çeşitli nedenlerle yapılması mümkün

olduğu için genelde yaklaşım, her hukuk alanının konuyu kendi içeri-

sinde değerlendirmesi şeklinde ortaya çıkmıştır. Bu alanda yukarıda da

ifade ettiğimiz gibi çeşitli düzenlemeler ve gerekli olduğu düşünüldüğü

noktalarda yaptırımlar, değişik kanunlarda yer almaktadır.

TCK m. 122’de yer alan

“ayırımcılık”

suçunu öncelikle terminojik

açıdan eleştirme gereği duyduk. Zira esas ifadenin

“ayrımcılık”

olarak

ifade edilmesi icap ederdi. İlgili suç tipinin adı Türk Dil kurallarına

uygun olarak ifade edilmemiştir.

Maddenin lafzı değerlendirildiğinde, suçun özel kast suçu olduğu

ve suçun işlenebilmesi için, maddede belirtilen saiklerle maddi unsu-

ru oluşturan seçimlik hareketlerin gerçekleştirilmesi gereklidir. Ancak

104 Benzer görüş için bkz. Karan U.,

“Türk Hukukunda Ayrımcılık Yasağı ve Türk Ceza

Kanunun 122. Maddesinin Uygulanabilirliği”

Türkiye Barolar Birliği Dergisi

, sayı 73,

2007, s. 146