289 / 465
Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin Olağanüstü Toplanması: Tatilde veya Ara Vermede Toplantı
288
ara vermede yapılan toplantıları
“olağanüstü toplantı”
olarak adlandı-
rırken TEZİÇ’e
7
göre olağanüstü toplantı kavramı parlamentonun sü-
rekliliği ilkesi ile bağdaşmamaktadır. Meclisin toplantılarını
“çağrılı”
ve
“çağrısız”
olarak ikiye ayıran İBA
8
ise, olağanüstü toplantı yerine
“çağrılı toplantı”
ifadesini önermektedir.
Nitekim milletvekilleri tarafından verilen çağrı önergelerinde,
TBMM Başkanı’nın çağrısında, konuyla ilgili yapılan yazışmalarda,
oturumu yöneten başkanvekilinin açılıştaki ifadesinde ve toplan-
tı tutanaklarında hep
“olağanüstü toplantı”
ifadesi kullanılmaktadır.
Genel kabul görmüş bu kavramın kullanılmasını,
“parlamentonun sü-
rekliliği”
ilkesine aykırılık olarak yorumlamamak gerektiğini belirten
NEZİROĞLU’na
9
göre, buradaki olağanüstülük toplantının içeriği
değil, şekliyle ilgili bir husustur. Dolayısıyla tatil veya ara verme ile
ilgili olarak TBMM’nin bir karar aldığı ve daha sonra bu karara karşıt
olan bir istem üzerine toplantı yapıldığı dikkate alınırsa, bu toplan-
tıları olağanüstü olarak adlandırmakta bir sakınca olmadığına işaret
edilmektedir. Ayrıca genel kabul görmüş olan bu ifadenin, birçok ülke
Anayasası ile İçtüzüklerinde de bu şekilde kullanıldığı belirtilmelidir.
3. OLAĞANÜSTÜ TOPLANTIYA ÇAĞIRMA İSTEMİNDE
BULUNMASI GEREKEN ŞARTLAR
Olağanüstü toplantı çağrısında bulunması gereken şartların varlı-
ğı hususunun tartışmalı olduğu öncelikle belirtilmelidir. Bu çerçevede
aşağıda, doktrinde ifade edilen görüşlere yer verilmektedir.
3.1. İstemin Yazılı Olması ve Toplantı Konusunu İçermesi
Anayasa’nın, toplanma ve tatile ilişkin olan 93. maddesinin ikinci
fıkrası, “Meclis Başkanı da doğrudan doğruya veya üyelerin beşte bi-
rinin
yazılı
istemi üzerine, Meclisi toplantıya çağırır.” hükmünü amir
olup, olağanüstü toplantı talebinin yazılı olması gerektiği açıkça be-
lirtilmektedir. Yine İçtüzüğün aynı konuya ilişkin olan 7. maddesinin
7
TEZİÇ, E. (1980),
Türk Parlamento Hukukunun Kaynakları ve İlgili Anayasa Mahkemesi
Kararları
, İÜHF Yayını, İstanbul, s. 157.
8
İBA, Ş. (2001),
Türkiye’de Meclis Başkanlığı ve Başkanlık Divanı
, Nobel Yayın Dağıtım,
Ankara, s. 185.
9
Neziroğlu, a.g.e., s. 3- 4 ve 26