TBB Dergisi 107. Sayı

Kumar ve Bahis Borcu Hakkında De Lege Ferenda Düşünceler

256

İkinci görüşe göre, senetle ispat kuralı, kumar ve bahis iddiası için

geçerli değildir. Türk Borçlar Kanunu Tasarısı’nın 591’inci maddesi-

ne göre, “kumar veya bahisten doğan bir borca kefalette kefil, borcun

bu niteliğini bilmiş olsa bile, asıl borçlunun sahip olduğu def’ileri ileri

sürebilir

Anılan hüküm, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun

497’inci mad-

desinden farklı olarak dört fıkradan oluşmaktadır. Maddenin hazır-

lanmasında doğrudan doğruya İsviçre Borçlar Kanunu’nun 502’inci

maddesinden yararlanılmıştır. Kefilin asıl borçluya ait defileri ileri sür-

me hakkı düzenlenmiştir. Asıl borçlununmirasçılarına ait olan def’ileri

alacaklıya karşıya ileri sürebileceği hükme bağlanmıştır. Ayrıca birinci

fıkrada, asıl borçluya ait savunma imkânlarını kefilin ileri sürmesinin

bir hak olduğu kadar zorunluluk olduğuna vurgu yapılarak kefile,

def’i ve itirazları ileri sürme konusunda bir külfet yüklemiştir”

. “Ku-

mar ya da bahis borcu için senet düzenleyen (imzalayan) borçlunun,

halk arasındaki anlayışa göre, aynı zamanda namus borcu sayılan, bu

borç için verdiği senet karşılığında alacaklıdan senedin kumar borcu

için düzenlendiği konusunda bir yazılı belge alması mümkün olma-

dığından, davacı, borçlunun, senedin kumar ya da bahis borcu için

düzenlendiği iddiasını tanıkla ispat edebilmesi daha doğru olur. Aksi

takdirde, aslında tabii (eksik) borç olan kumar borcunun ispatı hiçbir

zaman mümkün olmaz”

IV. İÇTİHATLARIN İNCELENMESİ

Yargıtay’ın konuya ilişkin içtihatları, maddî hukuktan ziyade,

usul hukuku boyutu üzerinden ilerlemiştir. Özellikle, senedin kumar

için düzenlendiği iddiasının, öncelikle def’i mi, yoksa itiraz mı teşkil

ettiği; ayrıca tanıkla ispatının mümkün olup olmadığı tartışılmıştır.

Yargıtay’a göre, senedin kumar için düzenlendiği iddiası, bir yandan

Canbolat F.

, Kefilin Savunma İmkânlarının Borçlar Kanunu’nda Düzenleniş Şekli

ve Borçlar Kanunu Tasarısı’nda Getirilen Yenilikler, 21.2.2013 tarihinde “www.

kazanci.com” veri tabanının “Hukuk Eserleri Bankası” bölümünden erişilmiştir.

Aynı yönde bkz.

Grassinger Elçin G.

, Kefil İle Asıl Borçlu Arasındaki Hukukî İlişki,

İHFM, Y. 1996, C. 55, S. 1-2, s. 389-412, s. 403; 21.2.2013 tarihinde

journals.istanbul.edu.tr/tr/index.php/hukukmecmua/article/view/4038/3636

adresinden erişildi.

Uyar T.

, Olumsuz Tespit Davalarında Kanıtlar, ABD, Y. 1985, S. 5-6, s. 714-737,

s. 730, 731, 21.11.2012 tarihinde

barosu/tekmakale/1985-5-6/6.pdf adresinden erişildi.