TBB Dergisi 107. Sayı

Kumar ve Bahis Borcu Hakkında De Lege Ferenda Düşünceler

260

“İçtihatların incelenmesi” bölümünde tespit edildiği üzere, Yar-

gıtay, hem 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 20’inci maddesinin 1’inci

fıkrasından, hem de aynı kanunun 504 ve devamı hükümlerinden

ortaklaşa yararlanmaktadır

. Bu tarz hukuk tekniğine aykırıdır. Zira

Türk Borçlar Kanunu’nun 27’inci maddesinde hükümsüzlük yaptırımı

bulunmaktadır. Buna karşılık, aynı kanunun 604 ve devamı hükümle-

rinde eksik borç düzenlemesi, dolayısıyla ifanın geçerli kabul edilmesi

söz konusudur. Aynı içtihatta, bu ikisinden birlikte yararlanılması te-

zatlık teşkil etmektedir.

Diğer taraftan, Yargıtay’ın, adi senet veya kıymetli evrakın, kumar

borcu karşılığında düzenlendiğini ispat etme faaliyetini, senetle ispat

kuralına bağlaması da isabetli bir yaklaşım değildir

. Senetle ispat

kuralını kumar borcuna sirayet ettiren 27.1.2010 tarihli Hukuk Genel

Kurulu kararının, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe gir-

mesinden sonra değişip değişmeyeceği gözlenmelidir. Hukuk Muha-

kemeleri Kanunu’nda, “İşin niteliğine ve tarafların durumlarına göre,

senede bağlanmaması teamül olarak yerleşmiş bulunan hukukî işlem-

ler” söz konusu olunca, tanık dinlenmesine izin verilmiştir (HMK. m.

203/1-b). Esas olan kumar borcunun senede bağlanmamasıdır. Anılan

hükmün kumar borcuna uygulanması suretiyle, kumarın ispatı senet-

le ispat kuralından kurtarılabilir. Kaldı ki, kumar, gerçekte borcun sa-

ikidir; çoğunlukla doğrudan vakıaya tekabül eder. Kumar vakıasının

senetle ispatlanmasını beklemek, ispat faaliyetini imkânsızlaştırmakta

veya aşırı güçleştirmektedir.

“Özel hukuk doktrinin aktarılması” başlığı altında ayrıntılı irde-

lendiği üzere, Türk Hukuku’nda güncel eserlerde, konunun, ahlâka

uygunluk veya aykırılık boyutu değerlendirilmemekte; yalnızca

eksik borç nitelemesiyle yetinilmektedir. Buna karşılık, Necip ve

Feyzioğlu’nun konuya özel monografilerinde, kumarın ahlâka aykırı

Yarg. 13. HD., T. 30.12.2005, 2005/11359 E., 2005/19434 K.; 21.11.2012 tarihinde

adresinden erişildi.

Yarg. 19. HD., T. 9.5.2006, 2006/2181 E., 2006/5137 K.; 21.11.2012 tarihinde

adresinden erişildi.

Yarg. 19. HD., T. 9.5.2006, E. 2006/2181, K. 2006/5137;

Nomer

, s. 16.

Hukuk Genel Kurul kararı için bkz. Yarg. HGK., T. 27.1.2010, 2010/19-6 E., 2010/36

K.; 21.11.2012 tarihinde

adresinden erişildi.