Background Image
Previous Page  339 / 485 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 339 / 485 Next Page
Page Background

Öldürmeye Teşebbüs ile Kasten Yaralama Mukayesesi ve Uygulama Sorunları

338

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.07.2008 tarihli ve 2008/1-88

E., 2008/184 K. sayılı kararına göre ise, öldürme kastının varlığı için;

• Fail ile mağdur arasında olay öncesine dayalı, öldürmeyi gerekti-

rir bir husumetin bulunup bulunmadığı,

• Olayda kullanılan vasıtanın öldürmeye elverişli olup olmadığı,

• Mağdurdaki darbe sayısı ve şiddeti,

• Darbelerin vurulduğu bölgenin hayati önem taşıyıp taşımadığı,

• Failin fiiline kendiliğinden mi, yoksa engel bir sebepten dolayı mı

son verdiği,

• Olay sonrası mağdura yönelik davranışları

Hususları dikkate alınmalıdır.

Failin kastının belirlenmesinde başvurulan ölçütlerden hepsinin,

öldürme kastını ortaya koyacak şekilde aynı olayda gerçekleşme zo-

runluluğu yoktur. Ölçütlerden sadece birisinin gerçekleştiği durumda,

failin kastının insan öldürmeye yönelik olduğu; buna karşılık ölçütler-

den çoğunun gerçekleştiği durumlarda failin kastının yaralamaya yö-

nelik olduğu söylenebilir. Örneğin, mağdura karşı bıçakla birden fazla

darbede bulunulması ve tarafların arasında daha önceden bir husu-

metin bulunması halinde şayet darbe, mağdurun hayati bölgesine vu-

rulmamışsa veya mağdurun hayati bölgesine karşı hareket etmesine

rağmen, öldürmeye elverişli bir aletle saldırı sözkonusu değilse öldür-

me kastından değil, yaralama kastından bahsedilebilecektir. Bu açıdan

esas olan, somut olayın özelliğidir

4

. Hakim, yukarıda sayılan şartlar

çerçevesinde karar tesis ederken “şüpheden sanık yararlanır” ilkesini

de gözetmeli ve sanıkların öldürme kastı ile hareket ettiği hususunda

tereddüt yaşadığı halde kasten yaralama hükümlerini uygulamalıdır.

Nitekim Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 28.06.2011 tarihli ve

2011/1-114 E., 2011/150 K. sayılı kararına göre,

Aralarında önceye da-

yalı öldürmeyi gerektirecek husumetleri olmayan ve çıkan tartışma sebebiyle

gece geç saatlerde aniden gelişen ve hedef seçme olanağı bulunmayan kavga-

nın hareketli ortamında, ele geçmeyen kesici aletlerle mağdurları yaralayan

sanıkların eyleminde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile 1. Ceza Dairesi’nin sü-

4

Osman Yaşar–Hasan Tahsin Gökcan–Mustafa Artuç, Yorumlu – Uygulamalı Türk

Ceza Kanunu, Cilt II (Madde 45-85), Adalet Yayınevi, Ankara, 2010, s.2578.