Background Image
Previous Page  90 / 485 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 90 / 485 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2013 (109)

Ayhan BOZLAK

89

b) AİHM’nin Yaklaşımı

Yukarıda değinildiği gibi FYM şimdiye kadar elektronik iletişimle

ilgili özel hayatın korunması ve bu alanda makul/meşru mahremiyet

beklentisi bulunup bulunmayacağı gibi soruları 2010 yılına kadar ce-

vaplamaktan kaçınmış ve halen bu alanda açık bir hüküm koymamış-

ken, AİHM ise “özel hayat” ve “haberleşmenin gizliliği” haklarının

telefon görüşmeleri kadar email ve diğer elektronik/internet bazlı ile-

tişim türlerini de kapsadığına karar vermiştir. Ayrıca AİHM’ne göre

sözkonusu iletişimin evden ya da işyerlerinden gerçekleştirilip gerçek-

leştirilmediğinin bir önemi de bulunmamaktadır.

55

Bu hususta, bir devlet memurunun usulsüz şekilde telefon, email

ve internet kullanımının takibine ilişkin olarak verilen

Copland/Birle-

şik Krallık

(2007) kararına

56

kısaca değinecek olursak, bu olayda Mah-

keme işyerlerinden gönderilen emaillerin ve internet kullanımlarının

özel hayatın korunması kapsamında bulunduğuna ve başvurucunun

işyerinde bulunan telefonlardan yaptığı görüşme ve gönderdiği me-

sajların bu hususta herhangi bir uyarı olmadan izlemeye alınmasının

özel hayatın korunması yönündeki makul beklentiye aykırı olduğuna

karar vermiştir.

AİHM’ne göre telefonlara ilişkin aranan numara, arama tarihi ve

konuşmaların uzunluğu gibi bilgiler iletişimin ayrılmaz bir unsuru

kabul edilip, bu ilke email ve diğer internet bazlı iletişim türlerine de

teşmil edilmiş bulunmaktadır (

Malone/Birleşik Krallık

kararı, 1984).

57

III. Sonuç

Günümüzde gelinen nokta itibariyle kamusal bağlamda makul/

meşru bir özel hayat beklentisi olmayacağı savı aslında tam olarak bu

alanda gerçekleştirilen ilerlemeleri yansıtmamaktadır. Çalışma boyun-

ca izah edilmeye çalışıldığı üzere kamunun gözü önünde olan herşey

esasında kamusal değildir ve bunlardan özel hayat hakkı kapsamında

bulunanların usulünce korunması gerekli bulunmaktadır.

55

Bkz.

Amann/İsviçre

(2000) kararı; Başvuru No. 27798/95 (echr.coe.int, 2013).

56

Başvuru No. 62617/00 (echr.coe.int, 2013).

57

Başvuru No. 8691/79 (echr.coe.int, 2013).