Background Image
Previous Page  354 / 441 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 354 / 441 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2014 (110)

Selin SERT

353

Çağrı üzerine çalışmaya dayalı iş sözleşmelerinde fazla çalışma-

nın söz konusu olup olamayacağı da ayrıca incelenmesi gereken bir

husus olmaktadır. İşçi, işveren ile aralarında yaptıkları hizmet sözleş-

mesindeki haftalık çalışma süresini tamamlamasına rağmen, işveren

tarafından işe çağrılmış ve çalıştırılmışsa işçi fazla çalışma ücretine hak

kazanmış demektir. İşçinin alacağı fazla çalışma ücreti tarafların anlaş-

ması ile tam zamanlı bir işçinin alacağı fazla çalışma ücretinin altında

bir miktar olarak belirlenebilecektir. İşçi, eğer birden fazla işyerinde

çalışıyorsa her bir işyeri için değil, toplam iş süresine göre fazla çalış-

ma ücretinin hesaplanması gerekecektir

64

.

IV. ÇAĞRI ÜZERİNE ÇALIŞMAYA DAYALI İŞ SÖZLEŞMESİNE

UYMAMANIN YAPTIRIMI

1) Çağrı Üzerine Çalışmaya Dayalı İş Sözleşmesinin Geçersizliği

İş Kanununun 14. maddesi hükmünde düzenlenen çağrı üzerine

çalışmaya dayalı iş sözleşmesinin hazırlanması ve uygulanması sıra-

sında belirlenen şartlara uyulmaması durumunda, sözleşme taraflarca

fesih edilerek geçersiz hale getirebilecektir. İş Kanununda belirtilen

fesih nedenleri, çağrı üzerine çalışmaya dayalı iş sözleşmelerinde de

uygulanabilecektir.

2) İdari Para Cezası

İş Kanununun 99. maddesinin (b) fıkrası hükmüne göre, “İş Kanu-

nunun 14. maddesi hükümlerine aykırı davranılması halinde işveren

veya işveren vekiline ayrı ayrı her bir işçi için 50 YTL idari para cezası

verileceği” hükme bağlanmıştır.

V. SONUÇ

Çağrı üzerine çalışmaya dayalı hizmet sözleşmesi, İş Kanununun

14. maddesi hükmünde düzenlenmiştir. Ekonominin ve teknoloji-

nin gelişmesi, makinelerin artmasına ve işgücüne duyulan ihtiyacın

azalmasına sebep olmuştur. Azalan bu ihtiyaç, beraberinde katı işyeri

kurallarının terk edilerek, daha esnek ve sistemli çalışma biçimlerinin

doğmasını sağlamıştır. Çağrı üzerine çalışmaya dayalı iş sözleşmesi

de, katı işyeri kurallarının terk edilmesinin bir örneği olarak, ilk defa

4857 sayılı İş Kanunu ile yasal olarak düzenlenmiştir.

64

Kutal, Metin: s. 71-72-73; Centel, Tankut: Kısmi Çalışma, s. 68.