Background Image
Previous Page  273 / 533 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 273 / 533 Next Page
Page Background

Vergi Hukuku Açısından Türk Anayasa Mahkemesi’ne Bireysel Başvuru Yolu

272

lüklerin” ile “suç isnatlarının” karara bağlanması şeklinde tahdidi ola-

rak sayıldığı anlaşılmaktadır. Ancak burada dikkat edilmesi gereken

husus, Anayasa Mahkemesi’nin de aynı şekilde AİHM’ in uyguladığı

gibi içinde bulunulan somut olayın koşullarına göre karar vermesi ge-

rektiğidir. Örneğin, “

medeni hak ve yükümlülüklerden

” bahsedilir-

ken, sadece özel hukuk medeni hak ve yükümlülüklerden değil aynı

zamanda, kamu hukuku alanında değerlendirilen vergi hukuku gibi

alanlar da dikkate alınmalıdır.

Demokrasinin temel unsurlarından biri olarak kabul edilen vergi

ödevi

53

geniş yorumlanmalı ve Anayasa Mahkemesi tarafından da aynı

şekilde adil yargılanma hakkı kapsamı içerisinde değerlendirilmelidir.

Suç isnatları

” açısından konuya bakılırsa, her ne kadar vergi suç-

larında uygulanacak cezai yaptırımın niteliği tartışmalı olsa da temel

olarak amaç hukuki yararın korunmasıdır. Suç, bir yandan hazine kay-

bını önlemek ve doğmuş olan vergi ziyaını telafi etmeyi de aşan amaç

taşırken, diğer yandan da kamu düzeninin bozulmasını önlemeyi ve

bozulan kamu düzeninin tesisini amaçlar.

54

İşlenen suç “idari” nitelikteyse, verilen cezalar yükümlü ya da

sorumlunun malvarlığına başvurmak şeklinde olur ve bu yaptırımlar

idari yöntemlerle uygulanır. Eğer suç “adli vergi suçu” niteliğindeyse,

hürriyeti bağlayıcı cezalara başvurulur, bu cezalardaki yaptırımlar ise

ceza mahkemeleri tarafından ve ceza usulünde yazılı usul kurallarına

uygun bir şekilde uygulanır.

55

Bu hususta yapılması gereken Anayasa Mahkemesi’nin de aynı

şekilde AİHM gibi konuya olumlu bakması, AİHS’nin 6. maddesi ile

uyumlu hale getirilen Anayasa’nın “Hak Arama Hürriyeti” başlıklı 36.

maddesinin de göz önüne alınmasıyla sonuç olarak, gerek idari dava

sürecinde gerekse adli yargılama sürecinde vergi yükümlülerinin ve

sorumlularının adil yargılanma haklarına sahip olduğunu kabul etme-

sidir.

53

Yaltı, age., s.91.

54

Şenyüz Doğan, Vergi Ceza Hukuku, Ekin Kitabevi, Bursa, 2005, s.23.

55

Edizdoğan, Nihat-Taş, Metin-Çelikkaya, Ali, Vergi Ceza ve Yargılama Hukuku,

Ekin Yayınevi, Ankara, 2007,s.77.