

TBB Dergisi 2014 (112)
Emine Eylem AKSOY RETORNAZ
103
Yasaların insanları göz ardı etmesi ve onu bir nesneye dönüştürmesi
halinde ortada özgürlükten eser kalmayacağını ifade ederek, insan
onurunu ön plana çıkarır.
50
Oysa, söz konusu olan mahpus olduğun-
da onu bir hizmet hayvanına dönüştürmekte ve insan onurunu göz
ardı etmekte bir sakınca görmez. Düşünüre göre, cezaevinde hayvana
dönüşen insan topluma “
verdiği zararı “kendi yorucu çalışmasıyla giderip
onarır.”
51
Buna karşın, tehlikeli olduğunu söylediği suçlunun ancak her şeye
rağmen “bir insan” olduğunun da altını çizer
.
İnsan olduğu içindir ki
suçlunun
“yeniden ıslahı lazımdır
”. Hayvana dönüşen ruhu üzerinde ka-
lıcı bir iz istediği suçlunun nasıl yeniden topluma kazandırılacağı ise
bir bilmecedir.
52
Bu satırlar okunduğunda BECCARIA’yı hapishane koşulları ve bu
koşulların iyileştirilmesiyle ilgilenen bir düşünür olarak değerlendir-
mek zordur. Beccaria’nın hapis cezasına ilişkin görüşleri, kanaatimiz-
ce, faydacılık ve caydırıcılık düşüncelerinin gölgesinde kalmaktadır.
Sonuç yerine
Beccaria’nın ceza hukuku alanında çığır açan düşüncelerinin bu-
gün de modern ceza kanunlarının ana ilkelerini oluşturmaya devam
ettiği hususunda kuşku yoktur
53
. Bununla birlikte, Beccaria’nın hapis
cezasına ilişkin görüşleri günümüz okuyucusu için reformcu kimliği-
ni hapishanenin kapsında bıraktığı izlenimini doğurmaktadır.
Beccaria’nın hapis cezasına ilişkin görüşleri çağdaşları tarafından
eleştirilmesine neden olmuştur. Diderot, Beccaria’yı ölüm cezası yeri-
ne hapis cezasını önerirken kendisiyle çeliştiği gerekçesiyle eleştirir.
Diderot’ya göre ölüm cezasının kaldırılması ve yerine hapis cezasının
getirilmesiyle ceza hukuku daha insancıl bir hukuk dalı olmayacaktır.
54
50
Audegean, s. 120.
51
Beccaria, s. 138
52
Selçuk, s. 56; Paul Savey-Casard, “Le deuxième centenaire du traité des delits et
des peines”, Revue de science criminelle et de droit comparé, 3/1964, s. 506.
53
Jean-Philippe Dunand / Céline Tritten, “Un code pénal pour le bonheur des hom-
mes ou de l’apport de Cesare Beccaria au mouvement de codification”, Du mon-
de pénal, Mélanges en l’honneur de Pierre-Henri Bolle, Collection Neuchateloise,
Helbing&Lictenhahn, 2006, s. 21.
54
Florent Guénard, “La liberté et l’ordre public: Diderot et la bonté des lois”, Revue