

Sosyal Diyalog Perspektifinde Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi
90
yele sahiptir. Kanaatimizce Konseyin danışma işlevinin olması, onun
az işlevli olduğu anlamına gelmez. Demokratik yapısı oturmuş ve ge-
rekli önem verilen Konseyin, tavsiye niteliğindeki kararları da uygula-
mada hak ettiği değeri bulacaktır. Çünkü Konseyi oluşturan üyelerin
dağılımı, sosyal diyaloğun sağlanması için yeterli ölçektedir. İstenilen
sonuca ulaşılması, üyelerin Konsey içerisindeki rollerini iyi bir şekilde
oynamalarına bağlıdır.
Kısaca, Konsey kararlarının alınmasında toplumun bütün aktörle-
rinin etkin olması halinde, tavsiye niteliğinde kararlar alan bu Konse-
yin kararlarının çok daha önem kazanması mümkün olacaktır. Bu gö-
rüşümüze rağmen, özellikle Yönetmeliğin 10.maddesiyle hükümetin
Konseyin toplantı gündemi üzerindeki belirleyici etkisi düşünüldü-
ğünde, Konseyin danışma etkisinin dahi maalesef azaldığının altının
çizilmesi gerekir.
Konsey kararlarının tavsiye niteliğinde bulunması nedeniyle, ka-
rar mercii durumundaki kurum ve kuruluşlara veya icra organlarına
ışık tutması ve yol göstermesi sözkonusu olacaktır.
34
Konsey üyelerinin
özellikle devletin icra organlarının çoğu kesimlerinden üyelere sahip
olması, eğer bu yönde bir irade mevcutsa, Konsey kararlarının uygu-
lanabilirliğini artırır niteliktedir. Kanaatimizce İş Sağlığı ve Güvenliği
Kanununun kişiler açısından uygulama alanının geniş tutulması (kys:
İSGK m.2), Konseye katılacak kesimlerin genişliğini de zorunlu kıl-
maktadır.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından ayrı ve bağımsız bir
kurumun oluşturulması önceden beri var olan bir düşünce olmuş-
tur.
35
Ancak, iş sağlığı ve güvenliği konusunda bugün dahi Bakan-
lıktan ayrı ve bağımsız bir kurumun varlığından söz etmek mümkün
değildir. Karar alma sürecinde devletin Ulusal iş Sağlığı ve Güvenliği
Konseyi’ndeki etkinliği, yukarıda ayrıntılı olarak anlatılmıştır. Ka-
nımızca yeni Kurul, kendi bina ve personeli ile birlikte, sosyal diya-
log mekanizmasında inisiyatif alıcı bir yapıya sahip olamayacaksa,
mevcut devlet mekanizmalarının modifikasyonu ile çözüm aranması
daha uygun bir yöntem olurdu. Bilindiği üzere, ulusal iş sağlığı ve gü-
venliği teşkilatını oluşturan temel kurum Çalışma ve Sosyal Güvenlik
34
Korkmaz/Avsallı, s.165; Centel, s.7.
35
Süzek, İş Güvenliği Hukuku, s.111.