Background Image
Previous Page  289 / 453 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 289 / 453 Next Page
Page Background

Kredi Kartı Üyelik Aidatı Hakkında Bir Yüksek Mahkeme Kararı İncelemesi

288

alınması suretiyle nitelendirilmektedir.

4

Dolayısıyla kredi kartı sözleş-

mesinin nitelendirilmesi için öncelikle tarafların asli edimlerinin tes-

pit edilmesi gerekmektedir.

Kredi kartı sözleşmesi ile kart çıkaran kuruluş, sözleşmenin de-

vamı süresince, üye işyerlerinin kredi kartını nakit kullanılmaksızın

ödeme aracı olarak kabul etmesi için faaliyette bulunma borcunu üst-

lenmektedir. Kredi kartı çıkaran kuruluşun üstlendiği bir diğer borç

ise, kredi kartı sahibinin üye işyerlerinden yaptığı alış verişlerin tuta-

rının üye işyerlerine ödenmesidir. Buna karşılık, kredi kartı sahibi de

kredi kartı vasıtasıyla yaptığı harcamaların tutarını, kredi kartı söz-

leşmesinde kararlaştırılan şartlar altında, ödeme borcunu üstlenmek-

tedir. Bu çerçevede kart çıkaran kuruluşun borçları, kredi kartı sahibi-

nin borcunun karşılığını teşkil etmektedir. Türk Borçlar Kanunu’nun

97. maddesinde bu sözleşmeler için

“karşılıklı borç yükleyen sözleşme”

ifadesi kullanılmıştır. Nitekim tarafların borçlarını sürekli bir davra-

nışla ifa edebileceği hususu dikkate alındığında kredi kartı sözleşme-

si; sürekli edim içeren ve karşılıklı borç yükleyen bir sözleşme olarak

zuhur etmektedir.

5

Kredi kartı sözleşmesi hukukumuzda herhangi bir yasada dü-

zenlenmiş değildir. Kredi kartı sözleşmesinin içerdiği edimler ince-

lendiğinde kendisine özgü bir sözleşme olduğu sonucuna ulaşılmakla

birlikte, kredi kartı çıkaran kuruluşun esas yükümlülüğünün bir iş

görme edimi olması Türk Borçlar Kanunu’nun 502. maddesinin 2. fık-

rasında yer alan,

“Vekâlete ilişkin hükümler, niteliklerine uygun düştükleri

ölçüde, bu Kanunda düzenlenmemiş olan işgörme sözleşmelerine de uygula-

nır”

hükmüne dayanılarak kredi kartı sözleşmelerinin vekâlet sözleş-

mesi başlığı altında değerlendirilebileceği sonucunu doğurmaktadır.

6

4

Oğuzman, M. Kemal/Öz, M. Turgut, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C. I, 10.

Bası, İstanbul 2012, s. 3 vd.

5

Hami Şener Oruç, Satış Noktasından Elektronik Fon Transfer Sistemi (EFTPOS)

ve Hukuki Niteliği, İstanbul 2000, s. 357.

6

İşgüzar, s. 69, “Bu edim yükümlülüklerinde iş görme sözleşmesine (özellikle

vekâlete) ilişkin unsurlar yoğunlukla hissedilmektedir. Ayrıca sözleşmenin

temelinde bir cari hesap sözleşmesi bulunmakta ve banka kendisine düşen

edimleri bu cari hesap sözleşmesi çerçevesinde gerçekleştirmektedir. (...) Ayrıca

kart hamilinin verdiği talimatın havale yapısı da gözden uzak tutulmamalıdır.

(...) Bütün bu özellikler dikkate alındığında isimsiz (a-tipik) bir sözleşmeyle karşı

karşıya olduğumuzu söylemek mümkündür. Bu sözleşmenin değişik unsurlarına

niteliğine uygun düştüğü ölçüde, cari hesap, havale, iş görme (vekâlet) ve de