119

Türk Borçlar Kanununda Yüklenicinin Sadakat ve Özen Borcu

386

4. TBK m.476 Düzenlemesi

“Eserin ayıplı olması, yüklenicinin açıkça yaptığı ihtara karşın, iş sahibi-

nin verdiği talimattan doğmuş bulunur veya herhangi bir sebeple iş sahibine

yüklenebilecek olursa iş sahibi, eserin ayıplı olmasından doğan haklarını kul-

lanamaz.”

Bu düzenlemeye göre, işin yapılmasına yönelik olarak iş sahibi-

nin verdiği talimatın uygun olmaması ve uyumsuzluğun yüklenici

tarafından bilinmesi durumunda yüklenici sadakat yükümlülüğü ne-

deniyle bu konuda iş sahibini uyarmalıdır. Aksi durumda yüklenici

sadakat borcuna aykırı davranmış olacaktır. Eren, bu düzenlemeye

karşılık gelen 818 sayılı BK m.361 düzenlemesini yüklenicinin özen

yükümlülüğü kapsamında değerlendirmekte ve yüklenicinin “aydın-

latma ve bilgi verme borcu” kapsamında kabul etmektedir. Aydınlat-

ma borcu arasında her şeyden önce iş sahibi veya yetkili yardımcıları

tarafından inşa eserinin meydana getirilmesiyle ilgili olarak verilen

talimatlar, plan ve proje, malzeme seçimi hakkında bilgi verme gel-

mektedir.

Tandoğan, bu yükümlülüğü sadakat borcu kapsamında değer-

lendirmektedir. “Yüklenici, iş sahibinin akdin gereği gibi veya vak-

tinde ifasını tehlikeye düşürecek maksada elverişli olmayan talimatı

karşısında onu uyarmalıdır. Yüklenici bu uyarma yükümlülüğünü

yerine getirip de ona rağmen iş sahibi talimatına uyulmasında ısrar

ettiği takdirde, yüklenicinin bu yüzden doğacak zarardan sorumlu-

luğu ortadan kalkar ve eser bu talimata uyulması nedeniyle telef ola-

cak olursa, yüklenici yaptığı işin değerini ve masraflarının karşılığını

isteyebilir”.

Yavuz da bu yükümü yüklenicinin sadakat borcu kap-

samında değerlendirmekte ve sadakat borcunun ihbar yükümlülüğü

şeklinde kendisini gösterdiği özel bir durum olarak kabul etmekte-

dir.

Yargıtay bu düzenlemeyi aydınlatma yükümlülüğü olarak gördü-

ğünü belirtirken, sadakat mi yoksa özen borcu mu olduğunu belirt-

memiştir. “Yine BK.nın 361.maddesi uyarınca yüklenici, inşa eserinin

Eren, s.76.

Tandoğan, s.50.

Yavuz, s.971.