

TBB Dergisi 2015 (120)
Fatih DEMİRCAN
149
“yürütmeyi durdurma”, yürütmenin içindeki idareyle ilgili yürürlük-
teki hükmün yürütülmesini durdurmaktır. “yürürlüğü durdurma” ise
var olan bir normun hukuk âleminden silinmemesine rağmen don-
durulmasıdır. Uygulamayı durdurma ise hem idareyle hem de yasa-
mayla ilgili normların işlerliğini engellemektir. Dolayısıyla Anayasa
yargısındaki ismi yürütmeyi durdurma olmamalıdır. Eğer bu yetkinin
ismi “yürürlüğü durdurma”
42
olacaksa bu defa da Olağanüstü Hal Ka-
nunu gibi kanunlar açısından sakınca doğmaktadır. Çünkü 25.10.1983
tarih ve 2935 sayılı Olağanüstü Hal Kanunu yürürlüktedir ancak bu
Kanun olağanüstü hal ilan edildiğinde ve olağanüstü hal ilan edilen
yerlerde uygulanır. Söz konusu Kanuna göre, olağanüstü hal ilan edil-
meyen veya olağanüstü hal dışında kalan yerlerde bu Kanun yürür-
lükte olmasına rağmen uygulanamaz. Bu sebeplerle buradaki yetkinin
isminin veya bu konudaki başlığın veya teknik tabirin “uygulamayı
durdurma” olması kanımca doğrudur.
Anayasa Mahkemesi’ne, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü
açısından uygulamayı durdurma yetkisinin verilip verilmeyeceğini
kısaca inceleyelim. 05.03.1973 tarih ve 584 karar numaralı Türkiye Bü-
yük Millet Meclisi İçtüzüğünün; 115. maddede belirtilen ve vatandaş-
ları da ilgilendiren bu ve bu gibi birkaç istisnası hariç sadece Türkiye
Büyük Millet Meclisi üyelerini bağlayıcı özelliği vardır. Dolayısıyla
Anayasa Mahkemesi’ne, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü için
birkaç istisnanın dışında uygulamayı durdurma kararı verebilme yet-
kisinin verilmesi, Meclisi çalışamaz duruma getirebilir.
43
Bu istisnalar
da yine net bir şekilde belirtilmelidir.
Anayasa Mahkemesi’ne, uygulamayı durdurma kararı verebilme
yetkisi verilecekse eğer, bunu kazanılmış haklar açısından da düşün-
mek gerekir. Şöyle ki; kazanılmış hakların geri alınması hukuk devleti
ilkesine aykırıdır. Bu nedenle uygulamayı durdurma kararlarının ge-
riye yürüyüp yürümeyeceğinin bu açıdan da değerlendirilmesi gerek-
lidir. Uygulamayı durdurma kararları geriye yürüyecekse bile kaza-
nılmış haklar açısından istisna getirilebilir.
42
Yürürlüğü durdurma tabirini kullananlar için bk. : Zehra Odyakmaz; “Yürürlüğü
Durdurma” ,
AYYD.
, Y.1995 C.12 s.145, İbrahim Kaboğlu; “Anayasa Hukuku” ,
s.365; Erdoğan Teziç;
a.g.e.
s.211; Emin Memiş; a.g.e
.
s.464, Yılmaz Aliefendioğlu;
“Türk Anayasa Mahkemesinin İç İşleyişi ve Karar Alma Süreci” , Bahri Savcı’ya
Armağan, Ankara 1988, s.187, Bülent Tanör ve Necmi Yüzbaşıoğlu; a.g.e. , s.515
43
Zehra Odyakmaz, “Yürürlüğü Durdurma” ,
AYYD.
, Y.1995 , C.12, s.160