244 / 617
TBB Dergisi 2015 (120)
Doğukan NİŞANCI
243
hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzu kötüye kullanma unsurunun bu-
lunmadığına işaret etmiştir.
119
Burada aradaki ilişkinin iş veya hizmet
akdi olmasına gerek yoktur.
B. CİNSEL İSTİSMAR SUÇUNUN BİRDEN FAZLA KİŞİ
TARAFINDAN İŞLENMESİ
Kanun koyucu; TCK’nın 103/III. maddesinin (a) bendinde çocuk-
ların cinsel istismarı suçunun birden fazla kişi tarafından işlenmesini,
mağdurda ve kamuoyunda yaratacağı olumsuz etkiler nedeniyle ağır-
laştırıcı unsur olarak belirlemiştir.
120
Bu kişilerin farklı cinsiyetlerde
olması bir değişiklik yaratmamakta olup; yine bu kişilerden birinin
cezai ehliyetinin olmaması da artırım sonucunu değiştirmeyecektir.
121
Örneğin; akıl hastası bir yetişkin ile akıl sağlığı yerinde bir yetişki-
nin birlikte 14 yaşındaki bir çocuğu cinsel yönden istismar etmeleri
halinde; faillerden birinin akıl hastası olması onun alacağı cezayı et-
kileyebilecek olsa da; bu suçun birden fazla kişi ile işlendiği gerçeğini
değiştirmeyecektir. Dolayısıyla bu hal; suç için ağırlaştırıcı bir nitelik
arz edecektir.
Çocukların cinsel istismarı suçunun birden fazla kişi tarafından
işlenmesi, bu suçun icra hareketlerinin müşterek fail olarak sorum-
luluğu gerektirecek şekilde gerçekleşmesini ifade etmektedir. Bundan
dolayı; söz konusu suçun bir başkası tarafından azmettiren veya yar-
dım eden sıfatıyla iştirak ederek işlenmesi halinde, sadece bu nedenle
(a) bendi hükmüne istinaden cezada artırım yapılamayacaktır.
122
Faillerden birinin mağdura normal yoldan, diğerinin anal yoldan
saldırması; birisi saldırırken diğerinin cebir uygulayarak mağdurun
hareket etmesini engellemesi veya mağduru tehdit etmesi durumla-
rında
“birlikte suç işleme”
iradesi vardır. Buna göre; ağırlaştırıcı se-
bebin uygulanabilmesi için, çocukların cinsel istismarında bulunma
suçunun aynı yerde ve zamanda birden fazla kişi tarafından birlik-
119
Yargıtay 5.Ceza Dairesi’nin 20.09.2007 tarihli, 2007/7481 E. 2007/6548 K. sayılı
kararı [Sinerji İçtihat Programı, yararlanma tarihi 01.01.2015].
120
Sedat Bakıcı, Genel Adap ve Aile Düzenine Karşı Cürümler, İstanbul 1994, s. 172;
Artuk/Gökçen/Yenidünya, s. 313.
121
Bakıcı, s.173.
122
Madde gerekçesinden (naklen) Tuğrul, s. 308; Çalışkan, s. 112; Parlar/Hatipoğlu,
s. 173; Yargıtay 14. Ceza Dairesi’nin 04.06.2014 tarihli ve 2014/4102 E. 2014/7501
K. sayılı içtihadı [Sinerji İçtihat Bankası, yararlanma tarihi 13.02.2015].