245 / 617
6545 Sayılı Kanun ile Getirilen Yenilikler Işığında 5237 Sayılı Türk Ceza Kanununda ...
244
te gerçekleştirilmesi gerekir. Failler aynı yerde ve zamanda mağdura
cinsel istismarda bulunmuşlarsa, ayrıca birbirlerinin fiillerine yardım
etmiş olmaları aranmaksızın cezaları artırılacaktır.
123
Fail ile mağdurun birden fazla kişi olması ve her bir failin ayrı
mağdura karşı cinsel istismar eylemini gerçekleştirmesi halinde bu ar-
tırımnedeninin uygulanıp uygulanamayacağı tartışma konusu olmuş-
tur. Doktrindeki bir görüşe göre; A failinin B mağduruna; C failinin D
mağduruna karşı aynı yer ve zamanda ve fakat birbirlerinin fiilleri-
ne yardım etmeden işledikleri çocukların cinsel istismarı suçunda bu
ağırlaştırıcı neden uygulanamaz.
124
Doktrindeki bir diğer görüşe göre
ise
125
bu halin mağdurlar üzerindeki etkisi ve faillerin birbirlerinin suç
işleme kararını kuvvetlendirmeleri göz önünde bulundurulduğunda
suça verilecek ceza arttırılmalıdır. Kanaatimizce; bu durumda her ne
kadar nitelikli halin oluşacağını söylemek suçun düzenleniş amacına
uygun olsa da kanunun mevcut düzenlemesi karşısında böyle bir hük-
me varmak mümkün değildir. Çünkü kanunda açıkça “Suçun birden
fazla kişiyle işlenmesi” ifadesi bulunmaktadır. Ancak işbu durumda
iki failin işlediği iki farklı suç bulunmaktadır. Dolayısıyla suçun ağır-
laştırıcı nedeninin bulunduğunu söylemek mümkün değildir.
126
Çocukların cinsel istismarı suçunun gerçekleşme aşamasında
TCK’nın 103/III. maddesindeki birden fazla artırım nedeni bulunuyor-
sa, örneğin; öğretici ve üvey baba suçu birlikte işlerse; iki defa artırım
nedeni uygulanmayacaktır.
127
C. SUÇUN, İNSANLARIN TOPLU OLARAK YAŞAMA
ZORUNLULUĞUNDA BULUNDUĞU ORTAMLARIN
SAĞLADIĞI KOLAYLIKTAN FAYDALANMAK SURETİYLE
İŞLENMESİ
6545 sayılı Kanun ile çocukların cinsel istismarı suçunda, faile
daha fazla ceza verilmesini gerektiren nitelikli hallere; suçun, insan-
ların toplu olarak yaşamak zorunluluğunda bulunduğu ortamların
123
Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin 18.01.2010 tarihli 2009/12517 E. 2010/34 K. sayılı
ve 16.11.2009 tarihli 2009/5702 E. 2009/12649 K. sayılı kararları için bkz. Tuğrul,
s.310.
124
Tezcan/Erdem/Önok, s. 352.
125
Aydın, s. 48.
126
Tezcan/Erdem/Önok, s. 352.
127
Akçin, s.122.