423 / 473
“Avukatlık Mesleğine Yakışacak Tutum ve Davranışlar Deyimi” Muğlâk ...
422
“Kırk beş yaşını doldurmuş, yüksek öğretim görmüş olmak ve ha-
kimlik mesleğine alınmaya engel bir halinin bulunmaması kaydıyla”
aday olunabilecektir.
Yani hakim olabilmek için de Anayasa Mahkemesi üyeliğine aday
olabilmek için de “mesleğe yakışmayacak tutum ve davranışlarda bu-
lunmamak” koşulu aranacaktır. Bu hükümlerdeki koşulun Avukatlık
Kanunu’nun 5/c hükmü ile paralel olduğu açıktır.
(1) Anayasa Mahkemesinin 28.02.2013 tarihli Esas: 2012/116,Kara:
2013/32 sayılı kararı.(Resmi Gazete 13 Ağustos 2013 günlü 28734 sayılı
nüshası)
Avukatlık bir kamu hizmetidir.
Savunma, yargının üç temel öğesinden biridir. Yüksek Mahkeme
21.01.1971 tarihli 1969/33 esas.1971/7 karar sayılı kararı ile “avukatlığın
kamu hizmeti olduğu” görüşünü benimsemiştir. O olayda davacılar
avukatlığın bu niteliğe karşı çıkarken Anayasa’nın 117 maddesinde-
ki “kamu hizmetleri memurlar eliyle yürütülür” kuralına dayanmış-
lardı. Yüksek Mahkeme bu görüşün yerinde olmadığını belirtmiş”…
Hukuki ilişkilerin düzenlenmesinde, her türlü hukuki sorun ve
anlaşmazlıkların adalet ve hakkaniyete uygun olarak çözülmesinde
ve genellikle hukuk ve kurallarının eksiksiz uygulanmasında yargı
organlarına, hakemlere, resmi ve özel kurul ve kurumlara yardım
etme gereğini güden, hukuki bilgi ve tecrübelerini adalet hizmetine
ve kişilerin yararlanmalarına adamış görevlerin yerine getirilmesinde
adli mercilerin ve öteki resmi dairelerin kendilerine yardımcı olmakla
yükümlü tuttuğu (1136 sayılı Kanun md.2) bir meslek topluluğunun;
avukatlığın faaliyetlerinin kamu yararı ile olan sıkı ilgisinin de işe
bir kamu hizmeti niteliği kazandırdığı ve bunun serbest mesleğiyle
bağdaşabilir ve o kavramı 1136 sayılı Kanunun hükümlerinde
görüldüğü üzere sınırlar bir nitelikte olduğu ortadadır” demekle
yetinmiştir. Yüksek Mahkeme devamla;
“Şu duruma göre 1136 sayılı Kanunun 1. maddesinin Anayasa’nın
117. maddesine aykırı, hatta bu madde ile doğrudan doğruya ilgili bir
yönü yoktur. Davanın 1. maddeye yönelen bölümünün reddi gerekir.”
sonucuna varmıştır.
Yüksek Mahkeme ; “Sonuç’ta, 2. Bend olarak 19.03.1969 tarihli 1136