dergi-122

TBB Dergisi 2016 (122)

Süha TANRIVER

263

usulün, Sayıştay Kanunu’nun 61. maddesinde, üstü örtülü olarak

bir yargılama usulü biçiminde tanımlanmış ve anılan Kanun’da,

yargılama usulüne ve kanun yollarına ilişkin hüküm bulunmayan

hâllerde, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun

ko-

nuyu düzenleyen hükümlerin uygulama alanı bulacağına vurgu

yapılmış bulunması.

- Yine tazminat ödenmesini öngören Sayıştay ilâmlarının, esas iti-

bariyle, hukuk mahkemesi kararlarının, cebrî icra yoluyla yerine

getirilmesiyle ilgili özel hükümler içeren 2004 sayılı İcra ve İflâs

Kanunu çerçevesinde infazının gerçekleştirileceğini öngören ya-

sal bir düzenlemenin varlığı (6085 s. K. m. 53, II).

Öte yandan, Sayıştay’ın, inceleme ve denetleme gibi idarî nitelikte-

ki görevlerinin varlığı, asla, onun, bir yargı organı kimliği taşımadığı

anlamına gelmez. Sayıştay da, tıpkı Danıştay gibi, inceleme ve denet-

leme gibi idarî nitelikteki görevlerinin yanı sıra, yargısal görevleri de

bulunan bir yargı organı konumundadır.

Bu bağlamda tartışılması gereken diğer bir husus da, Sayıştay’ın,

yargı görevinin icrası bağlamında, yüksek mahkeme konumunda bu-

lunup bulunmadığıdır. Kanımızca, Sayıştay, hesap yargısı alanında

işlev gören yüksek bir hesap mahkemesi konumundadır. Bir mah-

kemenin yüksek mahkeme olup olmadığının tâyininde gözetilecek

olan temel ölçüt, onun kararlarına karşı, bir başka yargı kuruluşuna

müracaat olanağının bulunup bulunmadığıdır. Anayasa’nın 160. mad-

desinde, Sayıştay’ın hesap yargısı alanında vermiş olduğu kararlar

hakkında, ilgililerin, yazılı bildirim tarihinden itibaren, bir kereye

mahsus olmak üzere, yine Sayıştay bünyesinde karar düzeltme yoluna

başvurabilecekleri; bu kararlar dolayısıyla idarî yargı yoluna gidile-

meyeceği açık ve kesin bir dille hükme bağlanmıştır. Yapılan bu tes-

pit çerçevesinde Sayıştay’ın, hesap yargısı alanında, ilk ve son derece

mahkemesi sıfatıyla işlev gören yegâne mahkeme konumunda bulun-

ması hasebiyle, bir yüksek mahkeme kimliği taşıdığı söylenebilir.

Kal-

Şimdi anılan Kanun’a yapılan bu atfı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri

Kanunu’nun 447. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, yeni Hukuk Muhakemeleri

Kanunu’na yapılmış saymak gerekir.

Kaneti, s. 1007-1008; Arslan/Tanrıver, s. 167; E. Kuluçlu, “Sayıştayın Denetim, Yar-

gılama ve Raporlama Görevleri Açısından Kamu Zararı Kavramı

”, Sayıştay Dergisi

2011/82, s. 53-80, s. 78.