dergi-122

TBB Dergisi 2016 (122)

Süha TANRIVER

261

ganı, yani mahkeme niteliğini taşıdığının

somut delillerini şu şekilde

sıralamak mümkündür:

- Sayıştay’a ilişkin düzenlemenin Anayasa’nın yargı başlığı altında

gerçekleştirilmiş olması.

- Anayasa’nın 68. maddesinin beşinci fıkrasında,

“…Sayıştay da-

hil

yüksek yargı organları

mensupları…”

denilmek suretiyle,

Sayıştay’ın bir yargı organı, hatta bir yüksek mahkeme niteliği ta-

şıdığına, üstü örtülü bir biçimde olsa dahi açıkça vurgu yapılmış

bulunması.

- Anayasa’nın 164. maddesinin son fıkrasında yer alan

“Kesin Hesap

Kanunu tasarısı ve genel uygunluk bildiriminin

Türkiye Büyük Millet

Meclisi’ne verilmiş olması, ilgili yıla ait

Sayıştayca sonuçlandırılma-

mış denetim ve hesap yargılamasını önlemez ve bunların karara bağlandı-

ğı anlamına gelmez.”

şeklindeki hükümde, ayrıca “hesap yargılama-

sından ve sorumluların işlemlerinin karara bağlanması”ndan söz

edilmesi suretiyle, hesap yargısı bağlamında verilecek Sayıştay

kararlarının yargısal bir kimliğe sahip olduğuna vurgu yapılmış

bulunması.

- Kesin hükme bağlama işlevini yerine getirirken, işlevsel ve ku-

rumsal bağımsızlığa sahip olduğuna yasal çerçevede açıkça belir-

tilmiş bulunması (6085 s. K. m. 3).

- Başkanı, daire başkanı ve üyelerinin, hâkimlik teminatına benzer

güvencelerden yararlandırılmış bulunması (6085 s. K. m. 70, I).

- Sayıştay mensuplarının Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı

ile hiyerarşik herhangi bir bağının bulunmaması ve sorumluların

hesap ve işlemlerini kesin hükme bağlama faaliyeti sırasında Mec-

lis Başkanlığı’ndan telkin, tavsiye ve talimat almadan, tamamen

bağımsız bir şekilde hareket ediyor olmaları.

Sayıştay’ın bir yargı organı, yani mahkeme niteliği taşımadığı yönündeki görüşler

için bkz: B. Tanör,/ N. Yüzbaşıoğlu, 1982 Anayasası’na Göre Türk Anayasa Huku-

ku, 3. Baskı, İstanbul 2002, s. 445. Hesap yargılamasının müstakil bir yargı çeşidi

olmadığı ve bunu icra eden Sayıştay’ın da bir mahkeme sayılamayacağı yönünde,

bkz: A. İnan, Bütün Yönleriyle Türk Sayıştayı, Ankara 1992, s. 186; A. İnan, “Sa-

yıştay Yargılaması ve Sayıştay’ın Yargı Düzenindeki Yeri”

Danıştay Dergisi

, Yıl 15,

Sayı 56-57, s. 35-46, s. 43-44.