404 / 473
TBB Dergisi 2016 (122)
Ayhan DOLUNAY
403
da bulunan kişinin, sahip olduğu diğer vatandaşlık ya da vatandaşlık-
lardan çıkması istenebilecektir. Bu hüküm, kanunda yer alan
tek,
çok
vatandaşlığı önleyici hüküm olma özelliğini haizdir.
Kıbrıs Türk Hukukunda ise olağan telsik, 25/1993 sayılı KYY md.
8 ile düzenleme altına alınmaktadır.
Ancak düzenlemede, Türk Hukukunda olduğu gibi, Kıbrıs Türk
vatandaşlığı için başvuran kişinin, sahip olduğu diğer vatandaşlık ya
da vatandaşlıklardan çıkmasının istenebileceği yönünde bir düzenle-
meye yer verilmemektedir.
YKYY’nda da, Kıbrıs Türk vatandaşlığını kazanmak için başvura-
cak kişinin, sahip olduğu diğer vatandaşlık ya da vatandaşlıklardan
çıkmasının istenebileceği yönünde bir düzenlemeye yer verilmemek-
tedir.
Ancak bu vesileyle, ifade edilmesi yerinde olur ki, YKYY, bu nok-
tada, sistematik yönünden hatalı bir yapıya sahiptir. Şöyle ki, gerek
5901 sayılı TVK’nda, gerekse 25/1993 sayılı KYY’nda, sonradan vatan-
daşlığın kazanılmasına ilişkin düzenlemelere, “olağan telsik” kurumu
ile başlanmıştır. Bu durum sistematik açısından yerindedir. Ancak,
YKYY’nda, sonradan vatandaşlık kazanılması ile ilgili bölüme, son-
radan vatandaşlık kazananlarn çocuklarının vatandaşlığa alınmasına
ilişkin düzenleme ile başlanmıştır. Bu durum, kanaatimizce
,
sistema-
tik açısından yerinde olmamıştır.
bb.Yeniden Vatandaşlığa Alınma
Türk Hukukunda, yeniden vatandaşlığa alınma, 5901 sayılı TVK
md. 13-14 ile düzenleme altına alınmıştır.
Belirtilen düzenlemelerden md. 13, Türk vatandaşlığını çıkma iz-
niyle kaybedenlerin ve ana ve babaları ile birlikte Türk vatandaşlığını
kaybedenlerden, md. 21’de belirtilen süre içinde Türk vatandaşlığını
kazanma hakkını kullanamayanların yeniden vatandaşlığa alınması-
nı, md. 14 ise, md. 29 uyarınca, Türk vatandaşlığı kaybettirilenler ile
md. 34 uyarınca Türk vatandaşlığını kaybedenlerin yeniden vatandaş-
lığa alınmasını hükme bağlamaktadır.
İlgisi itibarıyla, sadece md. 13, çıkma izniyle Türk vatandaşlığını
kaybedenler açısından ele alınacaktır.