dergi-122

TBB Dergisi 2016 (122)

Ayhan DOLUNAY

405

vatandaş olabilmelerine ilişkin hükme yer verilirken, madde gerekçe-

sinde ise, bu hükmün, çifte vatandaşlığı kabul etmeyen ülkelerin va-

tandaşlıklarını kazanmak için Kıbrıs Türk vatandaşlığından çıkanla-

rın, yeniden Kıbrıs Türk vatandaşlığını kazanabilmesinin hedeflendiği

belirtilmektedir.

Düzenleme ile, eski Kıbrıs Türk vatandaşlarının, yeniden Kıbrıs

Türk vatandaşı olabilmesi adına, Kıbrıs Türk vatandaşlığından çıka-

rak, kazandıkları yabancı devlet vatandaşlığını muhafaza ediyor ol-

maları halinde, çok vatandaşlığın kabul edildiği görülmektedir.

ab. Evlenme

5901 sayılı TVK’da, bir yabancı ile evlenen ve eşinin vatandaşlı-

ğını kazanan Türk vatandaşlarının, Türk vatandaşlığını kaybedeceği

şeklinde bir hükme yer verilmemekte, bu kapsamda da, evlilik yolu

ile yabancı eşinin vatandaşlığını kazanan Türk vatandaşlarının, Türk

vatandaşlıklarını koruyacağı kabul edilmektedir.

Kıbrıs Türk hukukunda ise, Türk hukukundan farklı olarak,

25/1993 sayılı KYY, md. 19’da,

“Yabancı bir erkekle evlenen Kuzey Kıbrıs

Türk Cumhuriyeti yurttaşı kadın, kocasının yurttaşlığını kazanmış olsa bile,

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti yurttaşlığını korumaya devam eder.”

hük-

müne yer verilmektedir.

Bu kapsamda, bir yabancı erkek ile evlenerek, eşinin vatandaşlığı-

nı kazanan Kıbrıs Türk vatandaşı kadın, Kıbrıs Türk vatandaşlığını da

koruyacaktır. Diğer yandan, ilk anda, düzenlemenin karşıt kavramın-

dan, Kıbrıs Türk vatandaşı erkeklerin, yabancı bir kadın ile evlenerek

eşinin vatandaşlığını kazanması halinde, Kıbrıs Türk vatandaşlığını

kaybedeceği akla gelebilecek olsa da, tıpkı Türk Hukukunda olduğu

gibi, KKTC AY. md. 67/5’de yer alan

“Yurttaşlık...yasanın

gösterdiği Ko-

şullarla kazanılır ve ancak yasada belirtilen durumlarda kaybedilir.

”

hükmü uyarınca, kanunda açıkça düzenlenmeyen bu halde, vatandaş-

lık kaybedilmeyecektir.

Anayasada bu düzenlemeye yer verilmemiş

Çünkü, TC AY. md. 66/3’de yer alan “Vatandaşlık, kanunun gösterdiği şartlarla

kazanılır ve ancak kanunda belirtilen hallerde kaybedilir.” hükmü gereği, kanun-

da açıkça düzenlemeyen bir şekilde, vatandaşlığın kaybedilmesi söz konusu ol-

mamaktadır.

Diğer yandan, kaybettirme bir “ceza” olmamak ile birlikte, ceza benzeri bir ni-

teliğe sahiptir. Bu yaklaşımdan hareketle, “kanunsuz ceza olmaz” prensibi uya-