81 / 497
Tefecilik Suçu
80
Özgenç’e göre, “
Faiz maliyetleri artıran bir unsurdur. Faiz eşit şartlar-
da rekabet imkânını ortadan kaldırmaktadır. Makro ekonomi
açısından de-
ğerlendirildiğinde faiz, bir
saldodur, eskidir, açıktır. Bu nedenle, istikrarlı
görünüm arz eden ekonomilerde, faiz oranları mümkün olduğunca düşük tu-
tulmaya çalışılır. Faiz oranları ne kadar düşük olursa, ekonomi de o oranda
istikrarlı olur. Kamu otoritesinin, ödünç para verme işlemleri bağlamında faiz
alınmasını kontrol altında tutması, istikrarlı ekonomi için bir zorunluluktur.
Keza, kamu otoritesinin kontrolü dışında faiz karşılığı olarak ödünç para ve-
rilmesi sonucunda kişilerin ekonomik bakımdan müzayaka haline düşmesi, bir
borç sarmalıyla karşı karşıya kalmaları ve nihayetinde geri ödeme imkânsızlığı
içine girmeleri sıklıkla karşılaşılan bir durumdur. Bu nedenledir ki, kamu oto-
ritesinin kontrolü dışında faiz karşılığında ödünç para verme işlemleri yapıl-
ması yasaklanmıştır ve suç olarak tanımlanmıştır”
11
Tefecilik suçuyla bireysel menfaatlerin de korunmasının amaçlan-
dığı ifade edilmelidir. Ödünç para alan kişinin, bunun karşılığı olarak
aldığından daha fazla bir değer ödemesi, kişiyi zor durumundan ya-
rarlanılmak suretiyle sömürüye açık hale getirmektedir.
12
Korunan hukuki değer, bireylerin acil kredi bulma ihtiyacından
kaynaklanan mağduriyetin kötüye kullanılması sonucu, zarar gören
ve Anayasa’nın 48.maddesi ile koruma altına alınan serbest irade ile
sözleşme yapmak hürriyetidir.
13
Tefecilik suçuyla korunan hukuki yararın karma bir nitelik taşı-
dığı görülmektedir. Ancak, bireysel özelliğinden çok toplumsal yönü
ağır bastığı için kanun koyucu tarafından Topluma Karşı Suçlar başlığı
altında düzenlenme ihtiyacı duyulmuştur.
14
Kanaatimizce de bu şekil-
de değerlendirilmesi yerinde olmuştur.
III. MADDİ UNSUR
A. SUÇUN KONUSU
Tefecilik suçunun konusu, fiilin yöneldiği şey veya kişidir. Belirt-
11
İzzet Özgenç, “Tefecilik Suçu”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIV,
Y.2010, Sa.1, 544.
12
Özbek, Tefecilik, s.31.
13
Meran, Ekonomi, s.19.
14
Özbek ve diğerleri, s.856.