97 / 497
Tefecilik Suçu
96
IV. MANEVİ UNSUR
TCK m. 241’de yer alan
kazanç elde etmek amacıyla
ifadesi bu suçun
genel kast ile işlenemeyeceğini, ancak özel kastla işlenebileceğini gös-
termektedir. Bundan dolayı, tefecilik suçunun işlenebilmesi için failde
ödünç para vermek suretiyle kazanç elde etmek kastının olması ge-
rekir. Aksi halde, kazanç elde etmek kastı olmayan ödünç vermeler
ile paranın geri ödenmesine kadar geçen sürede muhtemel değer ka-
yıpları için ödenen ek paralar bu suç kapsamında değerlendirilemez.
93
Bundan dolayı, tefecilik suçu bir amaç suçtur.
94
Önemle belirtmek
gerekir ki, failin kazanç elde etmek kastı, şüpheye yer bırakmayacak
şekilde ispat edilememiş ise şüpheden sanık yararlanır ilkesi (in dubio
pro reo) gereği sanık hakkında beraat kararı verilmelidir.
95
Suçun olası
kast ile işlenmesi mümkün değildir.
96
Uygulamada bu suçun işlendiğinin kabulü bakımından süreklilik
ve meslek edinmek unsurlarının aranmasının nedeni budur. Uygula-
mada bu tereddütün önüne geçmek için sistemli ve sürekli yapılması
ölçütü getirilmiştir. Bu ölçüt ise failin kazanç elde etmek amacıyla ha-
reket edip etmediğini belirlemek açısından önemlidir.
97
V. SUÇUN ÖZEL GÖRÜNÜŞ ŞEKİLLERİ
A. TEŞEBBÜS
Teşebbüs, kişinin işlemeyi kastettiği bir suçu, elverişli hareketlerle
doğrudan doğruya icraya başlayıp da elinde olmayan nedenlerle ta-
mamlayamamasıdır. Tefecilik suçu failin kazanç elde etmek amacıyla
bir başkasına ödünç para vermesi ile tamamlanır. Kazancın elde edil-
miş olması suçun tamamlanması için bir koşul değildir. Tefecilik suçu
bu bakımdan neticesi harekete bitişik bir suçtur.
98
Bu suçlara teşeb-
büs kural olarak mümkün değildir; ancak, hareketin kısımlara bölü-
nebildiği durumlarda teşebbüs mümkündür. Bu takdirde, fail ile faiz
93
Parlar, s.23.
94
Özgenç, s.553.
95
Özbek, Özel Hükümler, s.863.
96
Meran, Ekonomi, s.32.
97
Özbek, Tefecilik, s.38.
98
Meran, 90 sayılı KHK, s.111.