dergi 123

TBB Dergisi 2016 (123)

Enes KÖKEN

elde etmek amacının olması doğal bir durumdur. Müşterinin gerçekte

mala ihtiyacı olmamasına karşın görünüşte mal almış gibi düşük be-

delle alışveriş yapması durumu tefecilik olarak değerlendirilmemeli-

dir. Burada, müşterinin mal satın alırkenki amacının bir önemi bulun-

mamaktadır.

Vergi mevzuatı çerçevesinde değerlendirildiğinde, yapılan alış-

veriş için fatura kesilmesi veya malı satan için ayrıca gider pusulası

düzenlenmesi gerekir. Kredi kartıyla gerçekleşen tefecilik suçu açısın-

dan tacir konumundaki kişinin iradesi kazanç elde etmek maksadıyla

ödünç para vermek olan durumlarda da yapılan alışverişin kanuna

uygun şekilde muhasebe kaydı yapılmalı ve belgelendirilmelidir. Uy-

gulamada görünüşte yapılan alışveriş için fatura düzenlenmektedir.

Gültekin’e göre, görünüşte yapılan alışverişin belgelendirilmesi ve

usulüne uygun muhasebesinin yapılması, bu iradenin tek başına ticari

olduğuna işaret etmez.

Kredi kartı ile tefecilik genel manada şu şekilde gerçekleşmekte-

dir: “

Kredi kartı borcu ya da nakit paraya ihtiyacı olan kişi, pos tefeciye gi-

diyor. Pos tefeci ile örneğin 8 bin liralık borcu veya nakit para ihtiyacı için

pazarlık yapıyor. 12 taksitte ödenmek üzere 10 bin liraya anlaşıyor. Pos tefeci

8 bin lirayı bankaya ödeyip, kredi kartı borcunu kapatıyor veya 8 bin lira nakit

parayı o kişiye ödüyor. Aynı kredi kartından 10 bin liralık çekimi 12 ay taksit-

lendiriyor. Karşılığında mal satmış gibi belge veriyor. Vatandaş da 10 bin lira

borcunu taksitler halinde ödüyor. Olay kredi kartı faizinden daha düşük oldu-

ğu için vatandaşa cazip geliyor. Uzaktan baktığımız olay mal satışı gözüküyor.

Aslında yapılan iş yüzde 25 komisyonla tefecilik oluyor…”.

Pos makinasından toplam miktarı çeken tefeci kazancı elde etmiş

olmaktadır. Böylece, parayı alan kişi tefeciye değil, kredi kartını alan

bankaya karşı borçlu duruma gelmektedir. Tefeciden para alan mağ-

dur kredi kartı taksitlerini ödeyemez ise bu durumda ortaya çıkan ih-

tilaf tefeci ile mağdur arasında değil, mağdur ile söz konusu banka

arasında çıkmaktadır.

Özgenç, s.551.

Gültekin, s.11.

Karakehya, s.934.