

TBB Dergisi 2016 (124)
Fahri Gökçen TANER
239
neden,
40
kusurluluğu ortadan kaldıran bir neden
41
ve hukuka aykırı-
lığı ortadan kaldıran bir neden
42
olduğunu savunan yazarlar vardır.
Önerdiğimiz şekilde benzer bir hükmün TCK’ya eklenmesi halinde,
bu sözde evlilikler ve sonrasında gerçekleşen cinsel davranışlardan
dolayı çocukların cezalandırılmasının önüne geçilebilecektir. Kanı-
mızca böyle bir hüküm kanuna eklenecekse, hüküm bir şahsî ceza-
sızlık nedeni olarak formüle edilmeli ve çocukları bu sözde evliliğe
ve cinsel davranışlara yönelten ebeveynleri azmettiren veya yardım
eden olarak cezalandırılmaya devam edilmelidir. Böylece hem Ana-
yasa Mahkemesi’nin verdiği iptal kararının gereği yerine getirilmiş,
hem de çocuklarını başlık parası karşılığında adeta satan veya onların
yaşça büyük kişilerle cinsel davranışta bulunmasına müsaade eden
ebeveynler gereği gibi cezalandırılmış olur.
İştirak bakımından cinsel istismar suçunun özellik gösterdiği hal-
lerden biri, 15 yaşından küçük olan çocuğun ailesinin de bilgisiyle,
evlenmek amacıyla veya evlendiğini sanarak (zira çocuğun, hukuken
bu yaşta evlenmesi mümkün değildir) cinsel ilişkiye girmesidir. Bu
durumda evliliğe onay veren ve onu destekleyen kişilerin ve özellik-
le ebeveynlerin cinsel istismar suçuna yardım eden
43
veya azmettiren
olarak iştirak etmesi gündeme gelmektedir.
44
Benzer şekilde 15 ya-
şından büyük çocuğunu gayri resmi olarak başlık parası karşılığında
2008, s. 190; Ferrando Mantovani, Diritto penale parte speciale 1 delitti contro la
persona, Milano 2011, s. 414; Longari,
s. 178; Russo, s. 144.
40
Giovanni Fiandaca, “Violenza sessuale (aggiornamento)”, Enciclopedia del diritto
aggiornamento, Vol. IV, Milano 2000, s. 1161; Romano
,
s.
155.Bugörüşü savunan
bazı yazarlar ise hukuki konunun zarar görmemesi gerekçesiyle tipikliğin orta-
dan kalktığını savunmaktadırlar. Bkz. Rocco Gustavo Maruotti, Reati contro la
persona, a cura di Adelmo Manna, Torino 2007, s. 694; Lorenzo Picotti, “Profili
generali di diritto penale sostanziale”, La violenza sessuale a cinque anni dalla
legge 66/96 içinde, Padova 2001, s. 42.
41
Veneziani, s. 228.
42
Guicla Mulliri, Codice penale rassegna di giurisprudenza e di dottrina, i delitti
contro la persona, V. XI, T. II, a cura di Giorgio Lattanzi e Ernesto Lupo, Mila-
no 2010, s. 1168; Spagnolo, s. 78; Fiandaca-Musco,
s. 213. Fiandaca, üstte belirtilen
hükmün tipikliği kaldırdığına ilişkin görüşünün yanında, hukuka uygunluk nedeni
olduğunun da kabul edilebileceğini ifade etmektedir. Bkz. Fiandaca, s. 1163.
43
Yener Ünver,
“Cinsel Dokunulmazlığa ve Genel Ahlâka Karşı Suçlar”, Türk Ceza
Kanunu’nun 2 Yılı Teori ve Uygulamada Kaynaklanan Sorunlar içinde, İstanbul 2008,
s. 314; İlhan, s. 31. Örnek karar olarak bkz. Yargıtay 14.Ceza Dairesi, E. 2015/7715,
K. 2015/10174, T. 12.11.2015. (Kazancı İçtihat Bilgi Bankası, SGT: 30.03.2016)
44
Koca-Üzülmez,
s. 318.