Dergi(124)

TBB Dergisi 2016 (124)

Yunus Emre YILMAZOĞLU

351

İtiraz konusu kuralda, vergi ziyaına Kanun’un 359. maddesinde

yazılı fiillere iştirak halinde ziyaa uğratılan verginin bir katı tutarında

vergi ziyaı cezası uygulanacağı öngörülmektedir. Kanun koyucu bu

kuralda iştirakin hangi hallerde oluşacağına dair bir belirlemeye yer

vermemiş, sadece kesilecek cezanın miktarını göstermiştir.

VUK, mali düzene aykırılık fiilleri ile bunlara uygulanması ge-

reken yaptırımı belirleyen özel bir kanundur. Fiillerin tespiti ve yap-

tırımların uygulanmasına yönelik “vergi hukukunun kendine özgü

krallarını da gözeten” çok sayıda kural içermesine rağmen vergi

kabahatler hukukuna dair her konuyu düzenlememektedir. Daha

sonra yürürlüğe giren KK ise kabahatler hukukunun genel kural ve

ilkelerinin belirlenmesine yönelik genel bir kanundur. KK, VUK’ta

yer alan kabahatler hukukuna ilişkin düzenlemeleri yürürlükten

kaldırmamıştır. KK, özel kanun niteliğindeki VUK tarafından dü-

zenlenmiş müesseselerin tipini genel olarak düzenleme amacını

gütmekte; bu nedenle özel kanun hükümlerini saklı tutmuş sayıl-

ması gerekmektedir. Buradan hareketle vergi kabahat ve yaptırımla-

rı bakımından VUK’ta düzenleme bulunmaması nedeniyle çatışma

bulunmayan alanlarda KK’nin genel hükümlerine, çatışma alanla-

rında ise VUK hükümlerine uygulanma kabiliyeti tanınması gerek-

mektedir. Bu noktadan hareketle, iştirak kavramı yönünden VUK’ta

düzenleme bulunmayan konularda KK’nın genel hükümlerinden 14.

maddenin de göz önüne alınması gerektiği sonucuna ulaşılmakta-

dır.

KK’nin “İştirak” başlıklı 14. maddesinde şu düzenlemeye yer

verilmiştir:

“

(1) Kabahatin işlenişine birden fazla kişinin iştirak etmesi halinde bu

kişilerin her biri hakkında, fail olarak idarî para cezası verilir.

uygulanması istemektedir. Zira bu açık düzenleme olmasaydı, iştirak edene de

KK’nin 14. maddesi uyarınca asli fail gibi üç kat ceza kesilmesi gerekecekti. Yazar,

bu ikinci yorumlama biçiminin genel kanun niteliği ve 14. maddedeki iştirak ta-

nımı dikkate alınarak yapılacak sistematik yoruma daha uygun düşeceğini belirt-

mektedir. VUK’ta hüküm bulunmaması diğer eylemlerle vergi ziyaına sebebiyet

verilmesi halinde KK’nin uygulanmasına engel değildir. Candan, age., s:193-194

Aynı yönde: Kılıç, agm., s:337; Candan, age.,s:192