Previous Page  349 / 561 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 349 / 561 Next Page
Page Background

Vergi Yargısı Uygulamasında Kabahatler Kanunu’na Alternatif Bir Bakış...

348

3) Kanun’un kanun yoluna ilişkin 27 ila 31. maddelerinin uygulanma

kabiliyeti ise “

diğer kanunlarda aksine hüküm bulunmaması”

ha-

line münhasır kılınmıştır. (Kanun madde 3/1-a) Dolayısıyla vergi

kabahatlerine ilişkin kanunlarda Kabahatler Kanunu’nun kanun

yoluna ilişkin hükümlerinin aksine yer alan düzenlemelerin tes-

pit edilmesi gerekir. Bu tür düzenlemelerin varlığının tespit edil-

mesi halinde ilgili kanun düzenlemesi uygulanmalıdır. Aksine

düzenlemenin varlığı tespit edilemiyorsa Kabahatler Kanunu uy-

gulama alanı bulacaktır. Bu noktada “aksine hüküm” kavramının

da yorumlanması gerekir. Anayasa Mahkemesinin idari yargının

görev alanının gözetilmediği gerekçesine dayanan Kabahatler

Kanunu’nun 3. maddesinin iptaline ilişkin kararı dikkate alındı-

ğında, kanun koyucunun bu kararın gereklerini yerine getirmek

amacıyla yaptığı bu düzenlemede “aksine hüküm” ifadesi ile “ida-

ri yargılama hukuku kurallarını” korumaya yöneldiği sonucuna

ulaşılmaktadır.

4) Kabahatler Kanunu’nun 3. maddesinin (1) numaralı fıkrasının

“b” bendinde ise, Kanun’un, kanun yolu dışında kalan diğer

genel hükümlerinin, idarî para cezası veya mülkiyetin kamuya

geçirilmesi yaptırımını gerektiren bütün fiiller hakkında uygula-

nacağı kuralına yer verilmiştir. Örneğin Kanun’un kabahate işti-

raki düzenleyen 14. maddesi bu kapsamda değerlendirilmelidir.

Dolayısıyla, Kanun’un 1 ila 31. maddeleri arasında yer alan genel

hükümlerden, kanun yoluna ilişkin 27 ila 31. maddeleri haricinde

kalan diğer hükümleri (1 ila 26. maddeler) vergi kabahatleri bakı-

mından VUK’ta düzenleme bulunmadığı ölçüde uygulama alanı

bulacaktır.

57

5- Anayasa Mahkemesi’nin Vergi Ziyaı Doğuran Fiillere İştirake

İlişkin Kararı

İtiraz başvurusu, 4.1.1961 günlü, 213 sayılı VUK’un 22.7.1998 gün-

lü, 4369 sayılı Kanun’un 11. maddesiyle değiştirilen 344. maddesinin

57

Yavaşlar, “İdari Nitelikli...”, s:162