494 / 561
TBB Dergisi 2016 (124)
Hediye Bahar SAYIN
493
İkinci görüşte olan yazarlardan
Pulaşlı’
ya göre, İsviçre hukukunun
aksine Türk hukukunda hem münferit işler hem de işlerin gidişi husu-
sunda kurul başkanından izin alınması şart kılındığından bu iki kav-
ramın birbirinden ayrılmasının kural olarak pratik bir yararı yoktur.
22
Ayrıca yazar, yönetim kurulu toplantıları sık sık yapılmadığından
mehaz İsviçre’de olduğu gibi TTK’daki düzenlemede “işlerin gidişi”
hakkında bilgi edinme hakkının kurul başkanının iznine tabi kılın-
mamasının yararlı olabileceğini de vurgular.
23
Üçışık/Çelik’e göre,
kanundaki bu düzenleme kurul üyelerinin gözetim görevlerini tam
olarak yerine getirmesine engeldir. Şirketler, işlerinin gidişi hakkında
bilgi alınması açısından yönetim kurulu başkanının iznini aramama-
lıdır.
24
Güney’de düzenlemenin mehaz İsviçre ile uyumlu olmadığını,
bu uyumsuzluğun bilinçli bir tercih olmayıp tercüme hatasından kay-
naklandığına işaret eder. Fakat yazar, kanundaki bu açık düzenleme
nedeni ile hem münferit işler hemde işlerin gidişi hakkındaki bilgi
taleplerinin kurul başkanının iznine tabi olduğunu görüşlerine ekle-
mektedir.
25
4. Başkanın İzin Vermesi
Bilgi talepleri ve bilgi verilmesine ilişkin izin kaydının tutulması
hususunda herhangi bir işlem öngörülmemiştir. Kurul başkanı üyele-
re bu izni verirken istediği gibi serbestçe değerlendirme yapmamalı-
dır.
26
Bilgi talebi şekle bağlı değildir fakat yazılı olarak talep edilmesi
yerinde olur. Çünkü talep sırasında talebi haklı gösteren gerekçelerin
eklenmesi, kurul başkanının karar vermesine yardımcı olabilir.
27
Başkanın izin verme yetkisi kaldırılamaz, devredilemez, sınırlan-
dırılamaz.
28
Başkan, bilgi talepleri konusunda keyfi işlem yasağına ta-
bidir. Başkan talebi red etmesi halinde orantılılık ilkesini ve maddi se-
bepler dikkate almalıdır. Başkan ancak talebi haksız, gereksiz, önemli
22
Pulaşlı, Şerh, § 30, N. 590.
23
Pulaşlı, Şerh, § 30, N. 586.
24
Üçışık ve Çelik, s. 481.
25
N. Akdağ Güney, Anonim şirket yönetim kurulu. İstanbul 2012, s. 121, dpn. 341.
26
Kırca (ŞehirAli Çelik/Manavgat), s. 716; Böckli, s. 1617.
27
Krneta, Art. 715a, N. 1008; Hungerbühler, s. 76.
28
Ü. Tekinalp, Sermaye Ortaklıklarının Yeni Hukuku. İstanbul 2013, §12, N. 102.