Previous Page  285 / 417 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 285 / 417 Next Page
Page Background

Sözleşmenin Devri

284

Sözleşmenin devri alt sözleşmeden farklıdır. Öncelikle, sözleşme-

nin devrinde sözleşmeyi devreden taraf sözleşme ilişkisinden çıkmak-

ta ve yerini sözleşmeyi devralana bırakmaktadır. Oysa alt sözleşmede

sözleşme ilişkisinden kimse ayrılıp yerini üçüncü bir kişiye bırakma-

maktadır. Ayrıca, alt sözleşmede birbirleriyle etkileşim halinde olsa-

lar dahi iki farklı sözleşme bulunmaktadır. Buna karşın, sözleşmenin

devrinde, sözleşmeden doğan tüm hak ve borçlar üçüncü bir kişiye

devrolmaktadır.

76

Sözleşmenin devri için mutlaka sözleşmede kalan tarafın rızası

gerekir. Buna karşın, alt sözleşmenin kurulması için her zaman diğer

tarafın rızasına gerekmez.

77

E. Alacağın Devri ve Sözleşmenin Devri

Türk Borçlar Kanunu, eski Borçlar Kanunu’nun aksine “alacağın

temliki” yerine “alacağın devri” kavramını kullanmıştır. Alacağın

devri

78

, Kanun’un 183-194. maddeleri arasında düzenlenmektedir.

Buna göre, alacaklı, kanun, sözleşme veya işin niteliği engel olmadık-

ça borçlunun rızasına gerek duymaksızın alacağını üçüncü bir kişiye

devredebilir. Alacağın devrinin geçerliliği kural olarak yazılı şekilde

yapılmasına bağlıdır. Devir, ister kanun hükmü, sözleşme veya yargı

karar dayansın niteliği itibariyle üçlü ilişkiye dayanan bir hukuksal

kurumdur.

79

Alacağın devrinde, mevcut bir alacağın alacaklısı değişmektedir.

Alacağın devriyle alacak üçüncü bir kişiye geçer. Bu devir, alacaklının

değişmesi dışında alacağın varlığında herhangi bir değişikliğe yol aç-

maz.

80

Alacağın devri, sözleşmenin devrinden farklıdır. Öncelikle, söz-

leşmenin devrinde sözleşme ilişkisinden doğan tüm hak ve borçlar

sözleşmeyi devralana geçer. Alacağın devrinin konusu sözleşme iliş-

kisi değil, alacak hakkının kendisidir. Alacağın devrinde ise bir borç

76

Ayrancı, 80-81. Yücer, Alt Kira, 825.

77

Ayrancı, 81.

78

Alacağın Devri konusunda detaylı bilgi için bkz. Kocaman, Alacağın Temliki, 10

vd.

79

Kocaman, Üçlü Borç İlişkileri, 251-253, 258-262.

80

Eren, 1224.