Previous Page  375 / 417 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 375 / 417 Next Page
Page Background

İnsansız Hava Araçlarının/Drone’ların Türk Sivil Havacılık Hukukuna Göre Statüsü, Unsurları ...

374

Türk Ceza Kanunu’nda “hava ulaşım aracı” kavramının tercih

edilmesinin bilinçli olarak yapıldığı ve ulaşım için kullanılan hava

araçlarının ilgili suçlara konu edildiği düşüncesindeyim (bkz. TCK

179-180 ve TCK m.223).

96

Aksi takdirde TCK m.8’de geçtiği gibi “hava

aracı” kavramı tercih edilebilirdi.

97

İHA talimatı kapsamında yer almayan model uçak/hava araçla-

rı, oyuncaklar ve İHA statüsünde olmayan (azami kalkış ağırlığı 500

gr’dan daha az olan) hava araçları ile TCK m.179’da yer alan Trafik

Güvenliğini Tehlikeye Sokma ve TCK 180 Trafik Güvenliğini Taksirle

Tehlikeye Sokma suçlarının işlenemeyeceğini düşünmekteyim. Örnek

üzerinden aksinin kabulü halini açıklayacak olursak, model oyun-

cak arabaların karayolları trafiğine dâhil olduğu gibi bir sonuç ortaya

çıkacaktır. Buna karşın hava trafiğine veya kendine has hava trafiğe

mensup, “yük, hayvan ya da yolcu taşıyan, kamuya ya da özel kişiye

ait, motorlu veya motorsuz”

98

herhangi bir insansız hava aracı ile TCK

m.179 ihlal edilebilecektir.

Sonuç itibariyle TSHK’na İHA ve benzeri hava araçları için özel bir

suç tipinin konulması bir ihtiyaçtır. Bu suç tipi ile belirlenen sınıftaki

İHA›lar ile ancak Hava Trafiğinin Kasten Tehlikeye Sokulması suçu

işlenebilmelidir. Böylece doktrinde yaptığımız ayırım hukuki bir alt

yapıya kavuşmuş olacaktır.

C. İHAsavar Nedir? İHAsavar Kullanılması Meşru Müdafaa

Kapsamında Mıdır?

İnsansız hava araçlarının kullanımı ile ortaya çıkan birçok sorun-

dan sonra bu araçların durumu tartışılır hale gelmiştir. Örneğin üze-

96

Mukayeseli hukukta ise TCK m.223’e karşılık gelen İtalyan Ceza Kanunu’nun 432.

maddesinin gerekçesinde ulaşım aracı; “kamu taşımacılığına tahsis edilmiş olan,

paralı ya da parasız her türlü araç” olarak tanımlanmaktadır. Ayrıca yazarlar ki-

şilerin bizzat kendisine özel hizmet ve kullanımına tahsis edilmiş araçların her ne

kadar ulaşım fonksiyonu görmekteyseler de ulaşım aracı olarak değerlendirilme-

yeceği söylemektedirler. Hafızoğulları - Aygün Eşitli, s.19.

97

Doktrinde “ulaşım aracı yerine “taşıt” teriminin daha kapsayıcı olduğu için ter-

cih edilmesi gerektiği söylenmektedir. Bkz. Özbek - Kanbur - Doğan - Bacaksız

- Tepe

,

s.722

98

Önok, s.166.