Previous Page  369 / 437 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 369 / 437 Next Page
Page Background

Uluslararası Hukukta Mânevî Zarar

368

gerçeğini değiştirmeyecektir. Yazara göre pek çok ulusal hukuk düze-

ni de bu yönde bir anlayış benimsemekte ve iç hukuk kişilerinin uğ-

radığı mânevî zararların tazminat yöntemi ile giderilebileceği ilkesini

kabul etmektedir.

119

Bu noktada yazarın zarar giderim yöntemini iki farklı bakış açı-

sı ile tanımladığı görülmektedir. Şöyle ki; Haasdijk’e göre

stricto

sen-

su

zarar giderimin maddî zararları kapsadığı, tatmin yönteminin ise

mânevî, siyâsi, maddî olmayan zararlar için devreye gireceği kabul

edilebilir. Ancak yazara göre geniş anlamda zarar giderim mânevî za-

rarı da kapsamaktadır ve uluslararası haksız fiil sonucu ortaya çıkan

her türlü zararın maddî yöntemleri ile giderilebileceğini ifade etmek-

tedir.

Kanaatimiz de bu yöndedir. Nitekim,

Lusitania

kararında da zarar

giderim (

compensation

) ifadesi hem maddî, hem de maddî olmayan za-

rarların giderilmesi anlamında kullanılmıştır.

120

Zira mânevî zararla-

rın nakdî olarak giderilebilmesinin önünde hiçbir engel bulunmadığı-

nı belirten söz konusu kararın, bir onarım yöntemi olarak “tatmin”den

ayrıca bahsetmediği görülmektedir.

Clarisse Barthe-Gay’e göre de, tatmin yönteminin, zarar giderim

yöntemi gibi nakdî onarım biçiminde uygulanmasının önünde hiçbir

teorik engel yoktur. Ancak yazara göre nakdî onarım şeklinde teza-

hür eden tatmin yöntemi, zarar giderim yönteminden farklı bir yön-

temdir.

121

Şöyle ki; Uluslararası Hukuk Komisyonu’nun 2001 Metni’nin

37. maddesinin 2. fıkrasına göre, “

tatmin, ihlâlin kabulü, pişmanlık ifade-

si, resmî özür veya başka uygun bir yöntemi kapsayabilir

”. Ve yazara göre,

Uluslararası Hukuk Komisyonu, söz konusu maddede mânevî zara-

rın parasal yöntemler ile giderilmesi fikrini reddetmiştir.

122

Ancak,

Komisyonu’nun bu tercihi, yazara göre kabul edilebilir değildir. Zira

bir gerçek kişinin uğradığı mânevî zarara parasal bir değer biçilebili-

yor ise, devletin uğradığı doğrudan mânevî zarara da parasal bir değer

biçilebilmelidir. Başka bir ifade ile, gerçek kişilerin uğradığı mânevî

119

Suzan Haasdijk,

op. cit.

, s. 255.

120

Suzan Haasdijk,

op. cit.

, s. 253.

121

Clarisse Barthe-Gay,

op. cit.

, s. 113.

122

Clarisse Barthe-Gay,

op. cit.

, ss. 113-114.