

TBB Dergisi 2016 (127)
Deniz AKÇAY
417
oluşturduğunu kabul etmiş olduğu, anılan maddenin sadece Perinçek
olayındaki uygulamasını eleştirmiş olduğu, kararın sözkonusu mad-
denin ihtiyatlı biçimde uygulanmasını gerektiriyorsa da, bazı durum-
larda cezalandırmanın ifade özgürlüğüne uygun olacağı konusunda
olanak sağladığı şeklinde savunmuştur.
Görüldüğü üzere, İsviçre Hükümeti, AİHM kararını aslında yetki-
li makamların bilgisine sunmaktan ve sözkonusu makamların kararı
gerektiği gibi uygulayacaklarına “güvenmekten” öteye gidecek bir ön-
lem alınmasını tasarlamamaktadır.
Oysa bu yaklaşımın kararın icrası bakımından hem yetersiz ola-
bileceği hem de asıl önemlisi kararın dikkat çektiği bazı hususları gö-
zardı ettiği söylenebilir:
- Mahkeme, genellikle, ifade özgürlüğüne getirilen kısıtlamaların
kaynağında yasal bir düzenlemenin bulunduğu başvurularda
kanunilik kriterine uyulmuş olduğunu kabul etmekle birlikte, bu
saptama, kesinlikle, Sözleşme’nin ihlâl edilmediğinin garantisi-
ni oluşturmamaktadır. Çok sayıda başvuruda kanunilik ilkesine
kısa bir cümle ile uyulduğunun saptanmış olmasına karşılık, 10.
maddenin ikinci pargrafındaki meşru amaç ve demokratik top-
lum açısından zorunluluk kriterlerine aykırı olduğu gerekçesiyle
AİHS’nin ihlâl edilmiş olduğu sonucuna varılabilmiştir.
56
Nitekim
Perinçek
kararında da Mahkeme, açıkça İCK’nın mükerrer 261/4
maddesinin Sözleşme’ye uygunluğunumüdahalenin zorunlu olup
olmadığı başlığı altında inceleyeceğini açıkça vurgulamıştır.
57
Bu
bakımdan, Mahkeme’nin, müdahalenin İsviçre mevzuatındaki bir
yasaya dayandığı için kanunilik ilkesine uyulmuş olduğu yolun-
daki saptamasından hareketle, İsviçre Hükûmeti’nin sözkonusu
yasal düzenlemenin değiştirilmesine gerek olmadığı sonucunu
çıkarmaması, en azından, “zorlayıcı toplumsal gereksinim” kısta-
sı ile bağlantılı parametrelerin yetersiz veya dayanaksız bulundu-
ğu AİHM kararından sonra, İCK’nın mükerrer 261/4. maddesinin
56
Örneğin, Couderc, Hachette-Philipacchi c. France (no.40454/07),[GC], arrêt du 10
novembre 2015,par. 79 ; Fressoz et Roire c. France,(29183/95 [GC], arrêt du 21
janvier 1999, par. 42; Case of Vajnai v. Hungary (33629/06, judgment of 8 July
2008, par. 30-31 ; Ceylan v. Turkey,(23556/94), judgment of 8 July 1999, par. 25.
57
Perinçek, par.139.