Previous Page  413 / 437 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 413 / 437 Next Page
Page Background

AİHM’İn Perinçek Kararı: “Soykırım İnkârı”/İfade Özgürlüğü İkileminin Aşılabilirliği

412

faktörlere dayandığı gözönünde bulundurularak, mukayeseli hukuk

araştırmasının AİHM’in ulaşacağı sonucu fazla etkileyemeceğine de

dikkat çekilmiştir.

47

bb) Müdahalenin İsviçre’nin Uluslararası Yükümlülüklerine

Dayandırılması

Başvuranın ifadelerine getirilen kısıtlamanın İsviçre’nin uluslara-

rası yükümlülüklerinin ve özellikle BM Her Türlü Ayrımcılığın Tasfi-

ye Edilmesi Sözleşmesi’nin 4. maddesinin gereği olduğu yolundaki İs-

viçre argümanını da, AİHM, sözkonusu maddenin gerek açıkça gerek

zımnen soykırım inkârının cezai nitelikte bir norm konusu edilmesini

öngörmemiş olduğu gerekçesiyle reddetmiştir.

48

Bu çerçevede, Mahkeme, anılan BM Sözleşmesi’nin 4. maddesinin,

ırk üstünlüğü veya nefretine dayanan fikirlerin yayılması, ırk ayrımına teş-

vik veya ırk veya renk ya da

diğer bir etnik kökene yönelik her türlü şiddet

olaylarını ya da bu tür fiillere tahrik

” fiillerinin cezalandırılmasını ön-

gördüğünü vurgulamıştır. Kararda ayrıca, İsviçre’nin bu çerçevede

gerçekleştireceği düzenlemelerin aynı Sözleşme’nin 5. maddesindeki

düşünce, vicdan ve din özgürlüğü (5/d/vii) ile fikir ve ifade özgürlüğü

(5/e/viii) hakkının anılan maddenin giriş fıkrasındaki “(

T)araf Devlet-

lerin....her türlü ırk ayrımcılığını yasaklamayı ve tasfiye etmeyi,ve herkesin

ırk, renk veya ulusal veya etnik köken

ayrımcılığına maruz kalmadan

...) vic-

dan ve din özgürlüğü (5/d/vii) ile fikir ve ifade özgürlüğü (5/d/viii)

haklarının da yer aldığı hakların kullanılmasında “

hukuk önünde eşitlik

hakkını güvence

altına almayı öngörmüş

..” olduğunun gözardı edildiğine

dikkat çekilmiştir.

49

Mahkeme ayrıca, BM Soykırım Sözleşmesi’nin I/c maddesinin sa-

dece “

doğrudan ve âlenen soykırım işlemeye

teşvik” fiilini düzenlediği,

BM Medeni ve Siyasi Haklar Andlaşmasının 20/2. maddesinin de soy-

kırımın inkârını değil, “

Ayrımcılığa, kin ve nefrete veya şiddete teşvik eden

herhangi bir ulusal, ırksal veya dinsel düşmanlığın

savunulmasının

” yasak-

lanmasını düzenlediğini belirtmiştir.

50

47

Perinçek, par. 256-257.

48

Perinçek, par.260.

49

Perinçek, par. 261.

50

Perinçek, par. 264-265.