305 / 545
304
Terörle Mücadele Kanunu’nda Düzenlenen Yeni Bir Tasarruf Yetkisi Kısıtlaması Şerhi
fından verilebilir. Kovuşturma aşamasında bu yönde karar verilebil-
mesi için Cumhuriyet savcısının talepte bulunması şartı aranmamış-
tır. Dolayısıyla yargılama faaliyeti sırasında, görevli mahkeme resen
bu yönde karar verebilir. Şüpheli veya sanıkların tasarruf yetkisini
kısıtlayan hâkim, kısıtlamaya ve bunun şerhine ilişkin kararını karar
konusu taşınmazların bulunduğu yer tapu sicili müdürlüğüne resen
bildirmelidir.
TeMK’nun 20/A maddesinin son cümlesine göre kovuşturmaya
yer olmadığına dair kararın kesinleşmesi halinde veya şerhin konul-
duğu tarihten itibaren bir yıl içinde, şerhin devamı yönünde hukuk
mahkemesinden verilmiş ihtiyati haciz veya ihtiyati tedbir kararı ib-
raz edilmediği takdirde şerh kendiliğinden terkin edilir.
Bir yıllık sürenin dolmasıyla şerhin kendiliğinden terkin edilmesi-
nin istisnası ise bu süre zarfında şerhin devamı yönünde hukuk mah-
kemesince verilmiş ihtiyati haciz veya ihtiyati tedbir kararının ibraz
edilmesidir. Hukuk mahkemesince verilen kararın kim tarafından ve
kime ibraz edileceği ise belirsiz bırakılmıştır. Hukuk muhakemesi-
ne hâkim olan ilkelerden biri taleple bağlılık olduğuna göre, hukuk
hâkiminin ihtiyati haciz veya tedbir kararı verebilmesi için bunun
talep edilmiş olması zorunludur. Cumhuriyet savcısına bu yönde bir
talep hakkı yasada verilmediğine göre, söz konusu talepte bulunabile-
cek olan kişiler zarar görenler olacaktır.
Şerh kararırının kaldırılmasına ilişkin bir diğer yol da ceza yar-
gılamasında ilişkindir. CMK’nun 268. maddesinden hareketle tedbir
kararına karşı, kararı öğrendiği günden itibaren yedi gün içinde itiraz
yoluna başvurulabilir.
Kaynakça
Akipek Jale G./Akıntürk Turgut, Eşya Hukuku, İstanbul, 2009.
Ayan Mehmet, Eşya Hukuku I, Zilyetlik ve Tapu Sicili, 6. bs., Konya, 2012.
Ayiter Kudret, Medeni Hukukta Tasarruf Muameleleri, Ankara, 1953.
Badur Emel,
“Eşin Rızası”,
TBBD
, S. 109, Ankara, 2013, s. 251-302.
Bağcı Ömer, “Aile Konutu Üzerinde Tasarruf”,
Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Dergisi
, C. IV, S. 2, İstanbul 2007, s. 145-175.