468 / 545
467
TBB Dergisi 2017 (128)
Can YAVUZ
ifade özgürlüğünün kısıtlanamayacağını belirtmiştir.
126
Kaldı ki, Tek-
sas eyaleti asayişi bozan eylemler hakkında da ayrı bir yasaya sahiptir
ve bu yasa uygulanmamıştır. Mahkeme, Federal Hükümet’in politika-
larına yönelik memnuniyetsizliğin ifade edilmesinin belirli bir şahsa
yöneltilmiş bir hakaret olarak algılanamayacağını da belirtmiştir.
127
İncelenecek diğer bir konu: Bayrağın ulusal birlik ve yurttaşlığın
sembolü olmasından dolayı, devletin bayrak yakan Johnson’ı cezalan-
dırmasını korumakta bir yararı olup olmadığıdır. Johnson bayrağın
fiziksel bütünlüğüne zarar verdiğinden dolayı cezalandırılmamıştır.
Johnson’ın cezalandırılma sebebi, herhangi bir ifadeyi açıklaması da
değildir. Davalı, ülkenin politikalarından memnun olmadığını belir-
ten ifadeleri sebebiyle cezalandırılmıştır.
128
Devlet’in iddiasına göre, bayrak kesin olarak ulusal birlik ve va-
tandaşlığın sembolüdür. Bu iddiaya göre: “...
eğer bir kişinin bayrakla ilgili
yapmış olduğu eylem, ya bayrağın ilişkilendirildiği ulusal birlik ve yurttaşlık
ya da bu ulusal birliğin gerçekte mevcut olduğu fikri üzerinde şüphe doğuru-
yorsa, bu eylemin yaydığı mesaj zararlıdır; dolayısıyla da yasaklanabilir
.”
129
ABD Yüce Mahkemesi birçok kararında hükümetin bir düşünceyi
toplumun ondan hoşlanmaması ve çirkin görmesinden dolayı yasak-
layamayacağını karara bağlamıştır (
Hustler Magazine, Inc v. Falwell
;
City
Council of Los Angeles v. Taxpeyers for Vincent
). Yukarıdaki durum bay-
126
“Bundan dolayı devletin pozisyonu, izleyicilerin asayişi bozma olasılığı olan belir-
li bir ifadeyi ciddî bir suç olarak algıladığı bir iddiadır ki bu temele dayanarak bu
ifadeler yasaklanabilsin. Bizim içtihatlarımız böyle bir varsayımı onaylamaz. Tam
aksine, bizim içtihatlarımız şu ilkeyi tanımaktadır: “Bizim hükümet sistemimizde
ifade özgürlüğünün fonksiyonu, onun tartışmayı davet etmesidir”. Gerçekten de
ifadeler, eğer huzursuzluğa sebep olacak şartları doğuruyorsa, şartlarına uygun
olarak memnuniyetsizlik yaratıyorsa veya insanların öfke ve kızgınlık duygula-
rını tahrik ediyorsa ifade özgürlüğünün yüksek amacına en iyi hizmet etmiş ola-
bilir. Gerçekten de aşağıdaki her iki sonuca varmak da çok garip olacaktır: ‘Eğer
konuşmacıların düşünceleri suçu yaratacaksa, bu sonuç ona bağlı olarak anayasal
koruma sebebidir’ ve devlet, mesnetsiz varsayımlara dayanan belirli hoşa gitme-
yen düşüncelerin, bu düşüncelerin hoşa gitmemelerinin şiddeti provoke etmesi
durumunda, ifadesini kısıtlayabilir.”, Johnson v. Texas; Zühtü Arslan, ABD Yük-
sek Mahkemesi Kararlarında İfade Özgürlüğü, s 260-261
127
Johnson v. Texas; Zühtü Arslan, ABD Yüksek Mahkemesi Kararlarında İfade Öz-
gürlüğü, s 261
128
Johnson v. Texas; Zühtü Arslan, ABD Yüksek Mahkemesi Kararlarında İfade Öz-
gürlüğü, s 262
129
Johnson v. Texas; Zühtü Arslan, ABD Yüksek Mahkemesi Kararlarında İfade Öz-
gürlüğü, s 263